| dc.contributor.author | جواد, محمدحسن | |
| dc.date.accessioned | 2022-10-11T04:19:30Z | |
| dc.date.available | 2022-10-11T04:19:30Z | |
| dc.date.issued | 1400 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:80/xmlui/handle/123456789/67343 | |
| dc.description.abstract | آموزش پزشکی رویکردهای آموزشی زیادی را برای یادگیری، از جمله سخنرانی های حضوری معلم محور در کلاس ها ایجاد کرده است . این رویکرد خاص به شیوه های آموزشی می تواند در فرهنگ آموزش آشکار شود، در سازمان یا رشته ای فراگیر شود و منجر به عدم تمایل به اتخاذ شیوه ها و فن آوری های جدید و نوظهور شود. با توجه به پاندمی کووید در حال حاضر امکانات و تسهیلات برای یاددهی و یادگیری الکترونیک موجود نیز دستخوش تغییراتی شده است، بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی موانع و تسهیل گرهای آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان پزشکی و اعضاء هیات علمی دانشکده پزشکی در دوران پاندمی کووید 19 است تا بتوان با بررسی نتایج حاصل از آن به بهتر نمودن فرآیند آموزش الکترونیکی کمک کرد.
روش کار: در این مطالعه تعداد 140 نفر از دانشجویان و 60 نفر از اعضاء هیات علمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز که در دوران اپیدمی کرونا تدریس و یادگیری الکترونیکی را تجربه کرده وارد مطالعه شدند. ابزار و روش گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سوالاتی در مورد موانع و تسهیل گر های آموزش الکترونیکی در دوران اپیدمی کرونا بود. اطلاعات افراد بوسیله فرم جمع آوری اطلاعات تکمیل شد. داده های آماری حاصله با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS version 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: بیشترین موانع زیرساختی و فنی از دیدگاه دانشجویان با نظر کاملا موافق به ترتیب شامل سیاست های ناکافی دانشگاه ( 73 نفر- 2/51%) و کمبود حمایت فنی در مواقع بروز مشکل ( 69 نفر- 3/49%) بودند در حالی که بیشترین موانع زیرساختی و فنی از دیدگاه اساتید با نظر موافق به ترتیب شامل مشکل در اتصال یا قطعی اینترنت( 34 نفر- 7/56%)و کمبود حمایت فنی در مواقع بروز مشکل( 33 نفر- 55%) بودند؛ بیشترین موانع فردی و ارتباطی از دیدگاه دانشجویان با نظر کاملا موافق شامل نگرانی در مورد ماهیت عملی برخی دروس( 61 نفر- 6/43%) و کاهش کمیت و کیفیت ارتباط و تعامل با استاد( 66 نفر- 1/47%) بودند در حالی که بیشترین مانع فردی و ارتباطی از دیدگاه دانشجویان با نظر موافق شامل نگرانی در مورد ماهیت عملی برخی دروس ( 60 نفر- 7/66%) بود. مهمترین عامل تسهیل گر از نظر دانشجویان با نظر کاملا موافق دسترسی راحت به محتوای آموزشی( 62 نفر- 3/44%) و از نظر اساتید با نظر موافق امکان تدریس در زمان و مکان مناسب ( 35 نفر- 3/58%) بودند. درکل 62.9% از دانشجویان و 91.7% از اساتید بیان کردند که تمایل دارند در آینده از یادگیری و تدریس الکترونیک بهره ببرند که این تمایل در میان اساتید بطور معناداری بیشتر بود (0.001< P value). | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی | en_US |
| dc.subject | آموزش الکترونیک | en_US |
| dc.subject | تسهیل گر ها | en_US |
| dc.subject | موانع | en_US |
| dc.subject | یادگیری | en_US |
| dc.title | تسهیل گر ها و موانع درک شده آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان پزشکی و اعضاء هیات علمی دانشکده پزشکی تبریز در دوران پاندمی کووید 19 | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | حیدری, فریبا | |
| dc.identifier.docno | 6010558 | en_US |
| dc.identifier.callno | 10558 | en_US |
| dc.description.discipline | پزشکی | en_US |
| dc.description.degree | دکترای عمومی | en_US |
