ارزیابی دارورسانی دوکسوروبیسین با صفحات گرافنی شاخه دار حساس به pH در سلول های Saos-2 سرطان استخوان

Abstract

دوکسوروبیسین یکی از رایج ترین داروها در درمان سرطان است. با این حال ، حلالیت نسبی آن همراه با بروز عوارض جانبی بالا همچنان یک چالش برای مقابله است. برای غلبه بر این مشکلات، در این طرح یک فرمولاسیون بر اساس گرفن اکسید طراحی شد و از آن به عنوان یک سیستم تحویل داروهای ضد سرطان استفاده گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه، داروی شیمی درمانی دوکسوروبیسین(DOX) بر روی سطح نانوذرات گرافن اکسید پلی هیدروکسی گلیسرول حساس به pH ترکیب شد و ظرفیت بارگذاری، کارایی رهاسازی و سمیت سلولی آن با استفاده از تست‌های مولکولی مختلف مانند PCR، MTT ، سنجش آپوپتوز و فلوسیتومتری بررسی شد. مطالعات in-vivo این نانوحامل با تعیین پارامترهای بیوشیمیایی سرمی مربوط به آسیب‌ بافتی و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) بافتهای قلب و کلیه مدل موشی برای بررسی آسیب هیستوپاتولوژیک انجام گردید. یافته ها: آنالیز های FTIR، EDX، SEM و TGA سنتز موفقیت آمیز نانوحامل دارورسان را تایید کرد. میزان بارگیری دارو ۲/99 % اندازه گیری شد و دارورسان الگوی رهایش وابسته به pH را از خود نشان داد. نتایج آزمون های in-vitro نشان داد نانوحامل اثر سمی قابل توجهی بر سلولهای سرطانی نداشته و نانوحامل بارگیری شده با DOX میزان سمیت سلولی و القای آپوپتوز را بر روی سلول های Saos-2 نسبت به داروی DOX افزایش می دهد. نتایج In-vivo نشان داد که نانوحامل سنتز شده قادر به کاهش عوارض جانبی داروی DOX بر بافت های سالم است.