بررسی اثرات سایتوتوکسیک و آپوپتیک پپتید های طراحی شده بر علیه K-Ras جهش یافته به صورت برون تنی

Abstract

جهش‌های Ras مسئول تقریباً 30 درصد سرطان‌های انسان هستند. از این میان، K-Ras متداولترین ایزوفرم جهش یافته است، جهش‌های رایج در K-Ras منجر به فعال شدن مداوم مسیرهای پایین دست می‌شود. اگرچه K-Ras یک هدف مهم در برخی سرطان‌ها در نظر گرفته می‌شود، هیچ درمان ضد راس در کلینیک موفقیت آمیز نبوده است و با توجه به معایب سایر روش‌های درمانی برای درمان سرطان، کشف یک پپتید موثر ضروری است. هدف: در این مطالعه، ما به بررسی سیتوتوکسیک و اثرات مهارکننده طراحی شده بر روی سه رده سلولی سرطانی به نام‌های CACO2 (نوع نرمال K-Ras)، AGS (K-Ras.G12D)) و Miapaca2 (K-Ras.G12C) میپردازیم.. مواد و روش‌ها: پس از کشت سه رده سلولی سرطانی در محیط مناسب، DNA آنها استخراج و توالی یابی شد. استفاده از نرم افزار کروماس به ما کمک کرد تا بفهمیم آیا DNA هر رده سلولی در آن نقطه خاص جهش دارد یا خیر.پس از کسب نتایج اطمینان‌بخش، تعدادی پلاسمید حاوی توالی پپتید های طراحی‌شده سفارش داده شد و سپس یک پلاسمید نوترکیب با توالی ما به‌دست آمد که به رده‌های سلولی ما وارد شد. تست MTT برای ارزیابی اثر سیتوتوکسیک پپتیدهای طراحی شده ما که بیان آنها با استفاده از کبالت القا شده بود، استفاده شده است. نتایج بین سلول های حاوی ژن K-Ras نوع نرمال و رده های سلولی سرطانی حاوی ژن K-Ras جهش یافته مقایسه میشود.نتایج: پپتیدهای طراحی شده اثر سیتوتوکسیک را بر روی رده های سلولی سرطانی حاوی K-Ras جهش یافته G12C و G12D نشان دادند.نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که توسعه محاسباتی مبتنی بر شبیه سازی دینامیک مولکولی با نتایج تجربی مطابقت دارد.