Show simple item record

dc.contributor.advisorفرشباف خلیلی, عزیزه
dc.contributor.advisorدولت‌خواه, ندا
dc.contributor.authorخیری دوست لنگرودی, حانیه
dc.date.accessioned2022-08-29T07:50:09Z
dc.date.available2022-08-29T07:50:09Z
dc.date.issued1400en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:80/xmlui/handle/123456789/67093
dc.description.abstractامروزه از روش‌های سنتی و طب گیاهی در درمان بسیاری از بیماری‌ها به‌ویژه اختلالات متابولیک و سیستمیک استفاده می¬گردد. در این خصوص، استفاده از روغن یا عصاره‌های سیاه‌دانه و زردچوبه یا کورکومین به دلیل اثرات وسیع ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی آن‌ها بسیار موردتوجه قرارگرفته است. بر اساس برخی مطالعات بر روی مدل‌های حیوانی، تأثیرات معنی‌داری از این دو گیاه بر روی دانسیته استخوانی و تعدیل پروسه‌های مرتبط با turnover استخوانی مشاهده‌شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر روغن یا عصاره این دو گیاه به‌طور مجزا و یا ترکیبی بر روی turnover استخوانی و بیومارکرهای مرتبط و بررسی ایمنی آن‌ها در زنان منوپوز بوده است. روش کار: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی سه سو کور با طرح فاکتوریل بود که روی 120 خانم یائسه 50 تا 65 ساله مبتلابه استئوپورز یا استئوپنی انجام شد. بیماران به‌صورت تصادفی به چهار گروه دریافت‌کننده پلاسبو (میکروکریستالین سلولز)، دریافت‌کننده مکمل نانومیسل کورکومین (80 میلی‌گرم)، دریافت‌کننده مکمل روغن سیاه‌دانه (1000 میلی‌گرم) و دریافت‌کننده مکمل سیاه‌دانه-نانوکورکومین به مدت 6 ماه تقسیم شدند. همچنین بیماران با توجه به دانسیته استخوانی تحت درمان 70 میلی‌گرم آلندرونات و یا 500 میلی‌گرم کلسیم و ویتامین دی (400 واحد) بودند. سطح سرمی استئوکلسین، استئوپونتین و آلکالین فسفاتاز قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد. برای بررسی Safety، سطوح اوره، کراتینین، آسپارتات ترانس آمیناز و آلانین ترانس آمیناز ارزیابی شد. نتایج: در گروه سیاه‌دانه (029/0P=) و کورکومین-سیاه‌دانه (015/0P=) به‌طور معناداری سطح سرمی آلکالن فسفاتاز نسبت به پلاسبو کاهش یافت. بعد از adjustment متغیرهای مخدوش گر، این اثر هنوز در گروه کورکومین-سیاه‌دانه نسبت به گروه پلاسبو (004/0P=) و نسبت به گروه کورکومین (039/0P=) وجود داشت. سطح استئوکلسین و استئوپونتین در همه چهار گروه مطالعه کاهش داشت. اما در آنالیز بین گروهی تغییرات این دو بیومارکر غیر معنادار بود. ارزیابی متابولیت های کلیوی و سطوح آنزیم‌های کبدی در دوزهای تجویزی، هیچ توکسیسیتی را نشان نداد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectنانومیسل کورکومینen_US
dc.subjectروغن سیاه‌دانهen_US
dc.subjectاستئوپوروزen_US
dc.subjectاستئوپنیen_US
dc.subjectبازگردش استخوانیen_US
dc.titleتأثیر مکمل سیاه‌دانه، کورکومین و سیاه‌دانه-کورکومین بر بیومارکرهای turn over استخوانی در زنان یائسه مبتلابه استئوپوروز اولیه: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده سه سوکورen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorشکوری, سید کاظم
dc.identifier.docno6010402en_US
dc.identifier.callno10402en_US
dc.description.disciplineطب فیزیکی و توانبخشیen_US
dc.description.degreeدکترای تخصصیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record