مقایسه اثرات بالینی ازون داخل مفصلی و تزریق داخل مفصلی استروئید در درمان استئوآرتریت مزمن مچ پا

Abstract

استئوآرتریت مچ پا یک بیماری دژنراتیو است که منجر به تخریب مفصل، درد و کاهش عملکرد آن می‌شود. یکی از درمان‌های غیرجراحی این بیماری، تزریق داخل مفصلی اوزون است. در این مطالعه هدف ما مقایسه اثر درمانی کورتیکواسترویید با اوزون در درمان استئوآرتریت مچ پا گرید ۳و2 بود. روش ها و مواد: در این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار با تشخیص استئوآرتریت زانو که به درمانگاه‌های طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان‌ امام رضا تبریز مراجعه کرده بودند که با توجه به معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه مقدار تریامسینولون و در گروه دیگر اوزون به زانو تزریق گردید. در گروه استروییدتراپی بیماران تحت درمان بامخلوط ۴۰ میلی گرم تریامسینولون و یک میلی گرم لیدوکایین ۲ درصد وکلا یک بار به صورت داخل مفصلی دریافت کرد‎ ‎در گروه ازون تراپی ازن به میزان ۵ سی سی با غلظت ۳۰ میکروگرم در میلی لیتر به همراه نیم سی سی لیدوکایین ۲ درصد داخل مفصل تزریق شد .ارزیابی بیماران با پرسشنامه (FADI) Foot And Ankle Disability Index ، در فواصل مراجعه اول، یک ماه و شش ماه بعد به مدت ۳ جلسه انجام شد. یافته ها: از 40 بیمار وارد شده به مطالعه 22 بیمار، مرد و 18 بیمار زن بودند. نتایج مطالعه کنونی نشان داد که درد پس از شش ماه به طور معنی داری در گروه ازون تراپی بیشتر کاهش یافته بود : P=0.01 .عملکرد پس از شش ماه به طور معنی داری در گروه ازون تراپی بیشتر بهبود یافته بود P=0.001 . در صورتی که دو گروه در هیچ یک از فاکتور ها یک ماه پس از تزریق تفاوت معنی داری نداشتند.