نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorمالک مهدوی, آیدا
dc.contributor.authorفرزانه, روژین
dc.date.accessioned2022-08-14T05:09:56Z
dc.date.available2022-08-14T05:09:56Z
dc.date.issued1400en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:80/xmlui/handle/123456789/66965
dc.description.abstractبیماری بهجت یک بیماری مزمن التهابی است که با علایمی همچون آفت های دهانی راجعه، زخم های تناسلی، زخم های پوستی، التهاب چشم، درگیری مفاصل، عروق، سیستم عصبی مرکزی و دستگاه گوارش همراه است. محققان اینگونه نتیجه گیری نمودند که کورکومین قادر به تنظیم و تعدیل مسیرهای سیگنالی التهابی در ماکروفاژهای بیماران مبتلا به بیماری بهجت است. با توجه به مطالب فوق الذکر و با عنایت به محدود بودن مطالعات، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانوکورکومین خوراکی بر فعالیت بیماری، میزان بیان میکرو RNA و فاکتورهای موثر در تکامل سلولهای Th17 و سطح سرمی IL-17 در بیماران مبتلا به بهجت طراحی شده است. مواد و روش‌ها: در این بررسی جمعیت بیماران مبتلا به بیماری بهجت مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران بر اساس معیارهای ورود از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه و بر اساس کرایتریاهای The International Criteria for Behcet’s Disease صورت گرفت. همچنین میزان فعالیت بیماری بر اساس معیار هایIran Behcet’s Disease Dynamic Activity Measure سنجیده شد. نتایج: درمان با کورکومین منجر به ایجاد اختلاف معنی داری در سطح بیان RORγt ، IL-17 و IL-23 و همینطور بیان mRNA مانند miRNA-155 ، miRNA-181 و miRNA-326 بین گروه های تحت درمان با کورکومین و گروه کنترل شد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectبیماری بهجتen_US
dc.subjectکورکومینen_US
dc.subjectmRNAen_US
dc.titleبررسی اثرات نانوکورکومین خوراکی بر فعالیت بیماری، میزان بیان میکرو RNA و فاکتورهای موثر در تکامل سلولهای Th17 و سطح سرمی IL-17 در بیماران مبتلا به بهجتen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorخبازی, علیرضا
dc.identifier.docno6010501en_US
dc.identifier.callno10501en_US
dc.description.disciplineروماتولوژیen_US
dc.description.degreeدکترای فوق تخصصیen_US


فایلهای درون آیتم

Thumbnail

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم