بررسی اثر اگزوزوم های مشتق از پلاسمای بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک بر سلول T بدست آمده از افراد سالم

Abstract

در این مطالعه اگزوزوم ها از پلاسمای کودکان مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک جدا شد و پس از تعیین هویت با سلول های T جدا شده از افراد سالم، انکوبه شدند. پس از 24 ساعت، اثر اگزوزوم های مشتق از سلول های لوسمیک بر بیان سایتوکاین های : IL-10, IL-17, IL-23,TGF-B هم از لحاظ بیان ژن هم از لحاظ میزان پروتئین در محیط حاوی اگزوزوم نسبت به نمونه ی کنترل از طریق الایزا مورد بررسی قرار گرفت. بعلاوه میزان بیان ژن های FOXP-3 و RORγT نیز به کمک تکنیک RT-PCR بررسی شد. در نهایت جهت بررسی آپوپتوز، میزان بیان ژن BAX و BCL2 به کمک RT-PCR و نیز بررسی میزان آپوپتوز به کمک فلوسایتومتری و نیز بررسی مسیر سیگنالینگ آپوپتوز از طریق کاسپازهای 3و 9 نیز انجام پذیرفت. یافته ها: میزان بیان ژن های IL-17 و IL-23کاهش یافته که هم راستا با نتایج الایزا بوده است. میزان بیان ژن های IL-10 و TGF-B افزایش یافته است که در این مورد نیز با نتایج الایزا هم راستا بوده است. FOXP-3 افزایش یافته و RORγT کاهش یافته گزارش شده است. و نتایج مربوز به آپوپتوز با افزایش BAX و کاهش BCL2 نسبت به گروه کنترل، افزایش میزان آپوپتوز در گروه انکوبه شده با اگزوزوم در نسبت به گروه شاهد در فلوسایتومتری و نیز ایجاد باندهای واضح در کاسپازهای 3 و 9 همگی گواه افزایش یافته بودن آپوپتوز در محیط حاوی اگزوزوم می باشد. همه ی نتایج به استثنای نتایج مربوط به TGF-B در بیان ژن و بررسی میزان پروتئین از میزان معنی داری پیروی میکنند.