تاثیر مشاوره سوگ بر داغدیدگی زنان بدنبال مرگ‌های پری ناتال

Abstract

زمینه و هدف: دلبستگی بین مادر و کودک از اوایل دوران جنینی شکل می گیرد؛ در سه ماهه دوم به اوج رسیده و تا بعد از زایمان ادامه می یابد. مرگ جنین یا نوزاد به عنوان یک رویداد غم انگیز، منجر به تجربه سوگ در مادر می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره سوگ بر داغدیدگی زنان بدنبال مرگ های پری ناتال طراحی شد. روش کار: این مطالعه شبه تجربی بر روي 56 زن دارای تجربه مرگ های پری ناتال طی 3-1 ماه قبل، با نمره سوگ حول و حوش تولد 91 و بیشتر و دارای پرونده در مراکز بهداشتی درمانی تبریز انجام گرفت. مشارکت-کنندگان به صورت بلوک بندی تصادفی طبقه بندی شده بر اساس مرده زایی و مرگ نوزاد به دوگروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. برای گروه مداخله، مشاوره سوگ به صورت فردی طی سه جلسه، هفته ای یکبار به مدت60-45دقیقه ارائه گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و مامایی، مقیاس سوگ حول و حوش تولد، چک لیست اختلال استرس پس از تروما (PCL-5: PTSD Checklist for DSM-5) و مقیاس افسردگی ادینبورگ بود. آنالیز داده ها با استفاده از spss21 انجام گرفت. جهت مقایسه میانگین نمرات داغدیدگی، علایم اختلال استرس پس از تروما و افسردگی قبل از مداخله در بین دو گروه از آزمون تی مستقل و بدنبال مداخله از آزمون آنکوا با کنترل اثر نمره پایه و عامل سهمیه بندی استفاده شد. یافته ها: یک ماه بعد از اتمام مداخله، شدت داغدیدگی در گروه مداخله نسبت به کنترل، کاهش معنی داری داشت (تفاوت میانگین تعدیل شده 7/18-، فاصله اطمینان ۹۵%: 7/10 - تا 7/26-؛ 001/0>P). بدنبال مداخله، شدت علایم اختلال استرس پس از تروما در بین دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت (تفاوت میانگین تعدیل شده 5/1-، فاصله اطمینان ۹۵%: 4/4 تا5/7-؛ 59/0=P) اما میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله، بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل، کمتر بود (تفاوت میانگین تعدیل شده 2- ، فاصله اطمینان ۹۵%: 8/0 - تا 2/3-؛ 001/0=P). نتیجه گیری: مشاوره سوگ منجر به کاهش شدت داغدیدگی و افسردگی بدنبال مرگ های پری ناتال گردید اما بر شدت علایم اختلال استرس پس از تروما تاثیری نداشت. استفاده از سایر رویکردهای مشاوره و سنجش اثربخشی آنها بر اختلال استرس پس از تروما بدنبال مرگ های پری ناتال توصیه می شود.