تأثیر تجویز آلوپورینول بر پیامد بالینی یک‌ساله بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد تحت آنژیوپلاستی اولیه

Abstract

برقراری جریان مجدد (reperfusion) به روش آنژیوپلاستی اولیه همچنان مؤثرترین درمان MI با بالا رفتن قطعهی (STEMI) ST می‌باشد. از طرفی داروی آلوپورینول باعث پیشگیری از آسیب بافتی ناشی از ایسکمی و reperfusion و نیز بهبود عملکرد بطن چپ در بسیاری از مدلهای حیوانی شده است. بنابراین در این مطالعه با توجه به احتمال اثربخشی این دارو در بیماران با انفارکتوس حاد قدامی که تحت آنژیوپلاستی اولیه قرارگرفته‌اند و ارزان و در دسترس بودن این دارو، اثرات تجویز آلوپورینول در آنژیوپلاستی اولیه بر پیامد بالینی بر روی تعداد قابل‌توجهی از بیماران STEMI و در یک دورهی پیگیری یک‌ساله تحت بررسی قرار گرفت. روش‌ها و مواد: در این کارآزمایی بالینی -(Clinical Trial) 170 بیمار مبتلا به اولین ‎STEMI قدامی که در فاصله زمانی کمتر از 12 ساعت از بروز علائم به بیمارستان شهید مدنی تبریز مراجعه کرده و تحت آنژیوپلاستی اولیه موفق قرارگرفته بودند وارد مطالعه شدند. بیماران پس از اعمال معیارهای ورود و خروج به‌صورت رندوم به دو گروه 85 نفری دریافت‌کننده‌ی آلوپورینول (گروه مداخله) و با دریافت پروتکل استاندارد (گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه مداخله در بخش آنژیوگرافی قبل از شروع آنژیوپلاستی 300 میلی‌گرم آلوپورینول و سپس روزانه 100 میلی‌گرم به مدت یک‌ماه دریافت کردند. سپس این دو گروه تحت بررسی از نظر MACE داخل بیمارستانی و به مدت یک سال تحت پیگیری از نظر پیامدهای بالینی قرار گرفتند. پیامدهای بالینی موردبررسی شامل مرگ‌ومیر، بروز استروک و نارسایی قلبی بود. تماس تلفنی در ماههای 1-6-12 با بیماران انجام شد. یافته‌ها: میانگین سن گروه کنترل 39/13 ± 15/57 سال و در گروه مداخله 05/11 ± 23/55 سال بود که تفاوت معناداری بین مبتلایان دو گروه مشاهده نشد ( 066/0 = P value). میانگین زمان DBT (Door to Balloon time) در گروه کنترل 3/16 ± 06/50 دقیقه و در گروه مداخله 38/19 ± 76/60 دقیقه بود و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (001/0 = P value). به عبارت دیگر، بیماران گروه مداخله زمان طولانی‌تری نسبت به گروه کنترل داشتند. بروز عارضه‌ی ماژور قلبی (MACE) قبل از ترخیص، برای 7 نفر (% 2/8) از گروه کنترل و 12 نفر (% 1/14)از گروه مداخله ثبت‌شده بود که بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (714/0= Relative risk ، 14/4 – 70/0 = 95% Confidence interval ،224/0=P value). در مجموع 16 نفر (% 8/18) از گروه کنترل و 23 نفر (% 1/27) از گروه مداخله در بازه‌ی یک‌ساله‌ی فالوآپ دچار عوارض (CVA، فوتی، عارضه‌ی قلبی عروقی قبل از ترخیص، HF در طول دوره‌ی فالو آپ) شدند که بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (202/0 =P value).