مقایسه تغییرات پارامترهای همودینامیک و تنفسی در دو روش بیحسی نخاعی و بیهوشی عمومی در لاپاروسکوپی تشخیصی زنان

Abstract

به نظر می رسد همراه کردن روش جراحی کم تهاجمی با یک روش بیهوشی مطلوب تر و کمتر تهاجمی، مزیت لاپاروسکوپی را بیشتر کرده و منجر به بهبودی زودرس شود. لذا بر آن شدیم تا با این مطالعه مداخله ای آینده نگر، کفایت، ایمنی و امکان پذیری بلوک اسپاینال برای جراحی های لاپاروسکوپی تشخیصی زنان را ارزیابی و با بیهوشی عمومی مقایسه کنیم. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی آینده نگر و تصادفی یک سوکور بر روی 74 خانم در سنین 60-18 سال کاندیدای جراحی لاپاروسکوپی تشخیصی زنان در دو گروه 37 نفره تحت بی حسی نخاعی و بیهوشی انجام گرفت و پارامترهای همودینامیک، پارامترهای تنفسی، میزان رضایت بیمار و جراح، شدت درد و عوارض حین و بعد از جراحی در مقاطع زمانی متوالی اندازه گیری شده و بین دو گروه مقایسه گردید. یافته ها : بین دو گروه مورد مطالعه، تفاوت معنی داری از نظر سن (p=0.55) قد (p=0.26) وزن(p=0.27) طول مدت جراحی (p=0.67) و طول مدت بیهوشی (0.67) وجود نداشت. در مقایسه پارامترهای همودینامیک بین دو گروه، MAP در دقیقه 35 و 45 و پایان جراحی و HR در دقیقه 50، در گروه بیهوشی عمومی به طور معنی داری بیشتر از گروه بی حسی نخاعی بود(P<0.05) همچنین در مقایسه پارامترهای تنفسی بین دو گروه، مقادیر RR در PACU، در گروه بیهوشی عمومی به طور معنی داری بیشتر بود(P<0.05). متغیر ETCO2، در بازه زمانی بعد از insufflation و در طول جراحی تا دقیقه 50 قبل از desufflation، در گروه بی حسی نخاعی به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05) اما بعد از desufflation تا پایان جراحی و در PACU، تفاوت معنی داری وجود نداشت، تغییرات SPO2 در طول جراحی و PACU تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (P>0.05). درد شانه و فراوانی مصرف داروی میدازولام و فنتانیل در طی جراحی در گروه بی حسی نخاعی به شکل معنی داری بیشتر بود(p<0.05). در PACU، اسکور VAS درد شکم و عارضه سدیشن، بی قراری و تهوع و استفراغ و مصرف دارو برای درمان عوارض در تمام مقاطع اندازه گیری شده تا زمان انتقال به بخش، در گروه بیهوشی عمومی به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05). فراوانی رضایت کامل بیماران در گروه بی حسی نخاعی به شکل معنی داری بیشتر بود(P=0.00)، جراحان در هر دو گروه رضایت کامل داشتند.