بررسی نتایج میان مدت عمل جراحی بی ثباتی مفصل شانه به روش لاتارژه

Abstract

این مطالعه با هدف بررسی نتایج درمانی این تکنیک در بیماران با دررفتگی مکرر شانه پرداخت.

مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی، پرونده 300 بیمار بستری در بیمارستان شهدا که از سال 1388 تا سال 1396 تحت جراحی ناپایداری شانه به روش لاتارژه قرارگرفته بودند، به روش سرشماری، وارد شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، طی تماس تلفنی از بیماران درخواست شد به درمانگاه ارتوپدی مراجعه کرده و تحت معاینه بالینی قرار گیرند. پرونده بیمارانی که به صورت حضوری مراجعه نکردند، از مطالعه حذف شد. اطلاعات مربوط به فالواپ بیماران وعوارض احتمالی ثبت شده و شیوع عوارض در این بیماران بررسی شد.

نتایج 186 بیمار و 187 شانه از 300 مورد جهت انجام معاینات حضور یافتند و در مطالعه وارد شدند. از این تعداد 93% مرد و مابقی زن بودند. دوره پیگیری بیماران بین 1 تا 9 سال از زمان جراحی آن ها بود. عود مجدد دررفتگی در 6 مورد (3.2 %) در این مطالعه دیده شد. به طور کلی در 110 مورد (58.8 %) افراد از نتیجه جراحی بسیار راضی بودند و 1 نفر (0.5%) از نتیجه جراحی خود ناراضی بود. میانگین نمره پرسشنامه Duplay-Walch در افراد مورد بررسی 19.4 ± 84 بود. بررسی میانگین نمره ROWE قبل و بعد از انجام جراحی در بیماران انجام شد که این میانگین قبل از جراحی 19 ± 13.9 و پس از جراحی 14 ± 93.6 به دست آمد. میانگین نمره Rowe بعد از عمل به طور معنی داری نسبت به قبل از عمل افزایش نشان داد (001/0> P).