بررسی و مقایسه ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﯽ آﻧﺘﯽ ﺑﺎدی ضد بتا2 ﮔﻠﯿﮑﻮﭘﺮوﺗﺌﯿﻦI از نوع IGA در بیماران تحت دیالیز خونی و صفاقی

Abstract

آنتی بادی IgA علیه β2-گلیکوپروتئینI (β2-GPI) با حوادث قلبی عروقی و ترومبوتیک و مرگ در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه (CKD) در ارتباط است. شناسایی عوامل خطر می تواند استراتژی های مدیریت را بهبود بخشد. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه سطح این آنتی بادی ها در بیماران تحت دیالیز خونی و دیالیز صفاقی انجام شد. مواد و روش ها. وجود آنتی بادی های ضد β2-GPI IgA در گروهی از 115 بیمار تحت همودیالیز (73=HD) و دیالیز صفاقی(42=PD) مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این ، داده های گذشته نگر در مورد بروز سکته قلبی و حوادث عروقی مغزی (CVA) ، شکست فیستول شریانی (AVF) و سابقه پریتونیت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج. چهل و شش نفر (40٪) از بیماران با IgA-aβ2-GPI با میانه ی 74.95 U/mL مثبت بودند(27/47=IQR). تیتر آنتی بادی ضد IgA-aβ2-GPI در دیالیز خونی بالاتر از دیالیز صفاقی بود [میانه 76.35 (47) در مقابل 63.85 35/56)]. با این حال این تفاوت، از نظر آماری ناچیز بود (721/0=P). ترومبوز AVF به ترتیب در 12٪ و 6/28٪ بیماران دردیالیز خونی و صفاقی رخ داده است (030/0=P). بین شکست AVF و مثبت بودن lgA-aβ2-GPI ارتباط معنی داری وجود نداشت (090/0=P). شصت و یک درصد از بیماران دیالیز صفاقی سابقه پریتونیت داشتند که 21.4٪ (9 نفر) از نظرIgA-aβ2GPI مثبت بودند (540/0=P).همچنین مشخص شد هرچند مثبت بودن lgA-aβ2-GPI خطر وقایع ترومبوتیک ( CVA وMI ) را افزایش می داد، این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود (18/0=P، 17/9 – 65/0 :CI، 43/2=OR).