بهینه سازی پروتکل سی تی اسکن توراکس در غربالگری سرطان ریه با کاهش هر چه بیشتر دوز بیمار بهمراه حفظ کیفیت تصویر

Abstract

خلاصه فارسی مقدمه و هدف: امروزه تقاضا برای پروتکل های سی تی اسکن با دوز کم افزایش یافته است. سی تی اسکن نقش مهمی در مدیریت تشخیص بیماری های ریوی ، به ویژه در غربالگری سرطان ریه دارد. چندین روش برای کاهش دوز وجود دارد ، با این حال، اکثر آنها زمان بر و پیچیده است و برای کارشناسان سی تی اسکن نا آشنا و نا ملموس می باشد و به طور معمول در کلینیک ها مورد استفاده قرار نمی گیرند. در این مطالعه برای کاهش دوز از پروتکل های ساده ، ملموس و امکان پذیر برای کاهش دوز و حفظ کیفیت تصویر ندول های ریوی استفاده می شود. روش کار و مواد: در این مطالعه از دو فانتوم گامکس و فانتوم ریه استفاده شده که ابتدا برای کاهش دوز، فاکتور های Kv, mA و pitch تغییر داده شدند که با استفاده از فانتوم گامکس، پروتکل با دوز پایین انتخاب و بر روی فانتوم ریه ساخته شده اعمال گردید و کیفیت تصویر از نظر SNR و CNR و سطح نویز بررسی و با پروتکل استاندارد مقایسه شد . یافته ها: کنتراست رزولوشن برای هر دو پروتکل یکسان و 2میلیمتر ؛ رزولوشن فضایی برای پروتکل استاندارد 4 و برای پروتکل با دوز پایین 6 جفت خط بر سانتی متر ؛ CTDIvol برای پروتکل استاندارد 16.8 و برای دوز پایین 7.6 و SNR و CNR به ترتیب برای پروتکل استاندارد 9 و 0.4 و دوز پایین 5.8 و 0.3 می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که با کاهش شرایط تابشی در حد قابل قبول تشخیصی، اگرچه سبب کاهش اندک کیفیت تصویر می شود اما دوز بیمار بسیار کاهش یافته و این تاثیری بر تشخیص ضایعات ریوی ندارد. کلمات کلیدی:غربالگری سرطان ریه ،دوز پرتو یونیزان ،کیفیت تصویر سی تی اسکن ،فانتوم ریه