فراوانی ژن blaPER-1 در ایزوله¬های بالینی آسینتوباکتر بومانی و ارتباط آن با ژن¬های کوئوروم سنسینگ، تولید بیوفیلم و فاکتورهای ویرولانس در شهر تبریز و تایپینگ ایزوله ها با روش RAPD-PCR

Abstract

آسینتوباکتر بومانی به عنوان یکی از ارگانیسم های بیماری زای مهم به ویژه در ایجاد عفونت های بیمارستانی شناخته شده است. مقاومت دارویی و وجود فاکتورهای ویرولانس مختلف به عنوان عوامل بقای ارگانیسم و خطر ایجاد عفونت شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی ژن blaPER-1 در ایزوله های بالینی آسینتوباکتر بومانی و ارتباط آن با ژن های کوئوروم سنسینگ (luxR, luxI)، تولید بیوفیلم (pgaB، (bap و فاکتورهای ویرولانس (pld، epsA و (ptk در شهر تبریز و تایپینگ ایزوله ها با روش RAPD-PCR می باشد. مواد و روش کار در این مطالعه هفتاد ایزوله آسینتوباکتر بومانی از سه بیمارستان واقع در شمال غرب ایران جمع آوری شد. الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي ایزوله ها با روش های دیسک دیفیوژن آگار و میکرو براث دایلوشن تعیین شد. تولید بیوفیلم، ژلاتیناز، فعالیت های پروتئاز و همولیزین ایزوله ها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. فراوانی ژن‌های bap، pgaB، epsA، pld، ptk، luxR، luxI و blaPER-1 توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) بررسی شد. علاوه بر این، تایپ مولکولی ایزوله ها با استفاده از DNA پلی مورفیک تکثیر شده تصادفی(RAPD-PCR) انجام شد. نتایج شش ایزوله از 70 ایزوله مورد مطالعه به همه آنتی بیوتیک های آزمایش شده مقاوم بودند. 9 (8/12%) از ایزوله ها به کولیستین مقاوم بودند. 6/88%، 7/45%، 5/38% و 5/15% از ایزوله ها به ترتیب از نظر تولید بیوفیلم، پروتئاز ژلاتیناز، و همولیزین مثبت بودند. فراوانی ژن ها به شرح زیر بود: pld 100%، epsA 9/91%، luxI 7/85%، ptk 80%، luxR 7/75%، bap 9/72%، pgaB 6/98% و blaPER-1 2/64%. بر اساس الگوهای RAPD به دست آمده، 70 ایزوله در این مطالعه در دوازده ژنوتیپ اصلی قرار گرفتند.