طراحی و توسعه نانوزیست حسگر برای اندازه گیری ایزومر سیس تائو فسفریله

Abstract

مقدمه: بیماری آلزایمر از شایعترین دمانس های عصبی وابسته به سن، موجب تحلیل پیشرونده نورون ها درهیپوکامپ و کورتکس مغز می شود. آلزایمر با دو نشان هیستوپاتولوژیک در مغز توصیف می شود: تجمع پلاکهای آمیلوئید بتا در ناحیه خارجی نورون و تجمع کلاف های نوروفیبریلاتوری درون سلولی پروتئین تائو می باشد. چون که درمان قطعی این بیماری تاکنون کشف نشده و طی مطالعاتی که انجام گرفته، مشاهده شده تجمع پروتئین تائو بیشتر از عوامل دیگر در روند آلزایمر دخیل می باشد، در این مطالعه سعی شده است که بتوانیم مقدار دقیق و اندک از این پروتئین را اندازه گیری کنیم تا در تشخیص زودهنگام و شروع درمان های کندکننده ی روند بیماری کمک کنیم. هدف: در این کار پژوهشی با موفقيت، زمينه برای اندازه گيری پروتئین سيس تائو به منظور کنترل درمان و ارزيابی روند بيماری آلزايمر فراهم شد. مواد و روش ها: نانوساختار فلزی و متخلخلی از جنس Pt-ZIF بر روی سطح الکترود کربن شیشه‌ لایه نشانی شد. سپس، آنتی بادی اختصاصی به عنوان عامل تشخیصی روی سطح الکترود اصلاح شده بصورت کووالانسی تثبیت گردید و پس از بلوکه کردن جایگاه های فعال سطح الکترود، زیست حسگر طراحی شده جهت تشخیص و تعیین مقدار پروتئین سیس تائوی فسفریله در نمونه های استاندارد و همچنین پلاسمای انسانی بیماران و فرد سالم مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: تحت شرایط بهینه، زیست حسگر طراحی شده توانایی تعیین مقدار پروتئین سیس تائوی فسفریله در محدوده ی خطی 10 فمتومولار تا 1/0 میکرومولار را دارد. بحث: زیست حسگر حساسی برای تعیین مقدار پروتئین سیس تائوی فسفریله طراحی و ساخته شد. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد این زیست حسگر مثل تثبیت پایدار آنتی بادی روی نوع جدیدی از بستر نانو ساختارهای متخلخل، قابلیت تشخیص مقادیر بسیار کم آنالیت در حد فمتومولار، می توان حسگر تهیه شده را در مدل های بالینی مورد استفاده قرار داد.