بررسی ارزش اسکن پرفیوژن میوکارد به روش gated SPECT حین انفوزیون دوبوتامین با دوز پایین در تعیین میزان ویابیلیته و پیش آگهی کوتاه مدت بیماران نارسایی قلبی کاندید بای پس عروق کرونر

Abstract

بیماری ایسکمیک قلبی حالتی است که در آن اکسیژن کافی به بخشی از میوکارد نمی رسد. این بیماری بیش از هر بیماری دیگری در کشورهای توسعه یافته منجر به مرگ و میر و تحمل هزینه های سنگین اقتصادی میشود. اکثر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی دارای ترکیبی از هر 3 علت (نکروز، repetitive myocardial stunning و myocardial hibernation ) هستند، که اسکن پرفیوژن قلب برای به تصویر درآوردن ناحیه کم خون میوکارد، انفارکتوس میوکارد، hibernating میوکارد و stunned میوکارد استفاده می شود. هدف: پیش بینی درمان و بهبود عملکرد بطن چپ، هدف مهم در درمان این بیماران است که هدف از این طرح، مطالعه ارزش تشخیصی بررسی ویابیلیته میوکارد با روش اسکن gated SPECT حین انفوزیون دوبوتامین با دوز پایین(LDDGS) ، در مقایسه با ویابیلیته میوکارد به روش اسکن استراحت با TNG در تعیین پیش آگهی کوتاه مدت بیماران نارسایی قلبی کاندید CABG است. مواد و روش ها: 20 بیمار با سابقه قبلی انفارکتوس میوکارد، از مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید مدنی که کرایتریای ورود به مطالعه را داشتند و رضایت نامه کتبی را امضا کرده بودند، انتخاب شده و تحت اسکن استراحت با TNG قرار گرفتند بدنبال آن، در مرحله استراحت، تحت اسکن gated SPECT با دوز پایین دوبوتامین قرار گرفتند و سپس ویابیلیته میوکارد در هر دو مرحله سنجیده و با هم مقایسه شد. همچنین قبل و 40 روز پس از CABG، از همه بیماران اکوکاردیوگرافی بعمل آمد و میزان بهبود EF قلبی بیماران نسبت به وضعیت قبل از مداخله عروقی با یافته های LDDGS بررسی شدند. ارزش پیش گویی کننده LDDGS در تخمین بهبود کسر خروجی بطن چپ بیماران برای کوتاه مدت به دنبال مداخله عروقی گزارش شد. داده های بدست آماده از مطالعه، با استفاده از روشهای آماری توصیفی(فراوانی-درصد-میانگین-انحراف معیار) و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده، در اسکن استراحت با TNG مقدار عددی SDS ، 2.68± 1.43بوده است. STS نیز برابر 8.5±20.97 ،SMS برابر 14.1±29 و EDV برابر 56.69± 139.36 بوده است و ESV نیز 49.05±87.58 بود. مقدار LVEF نیز 11.59±37.05 بود. در اسکن استراحت با LDDGS مقدار عددی SDS برابر 2.65±5.71 ، STS معادل 8.35±17.16 و SMS برابر 15.18±26.73 و EDV برابر 55.12±124.3 و ESV برابر 47.14±72.95 بوده است. مقدار LVEF 13.21±42.29 بوده است. در مقایسه دو روش اسکن TNG و LDDGS از نظر آماری با در نظر گرفتن سطح آماری 0.05 اختلاف معنی داری بین این ایندکس ها مشاهده نشده است. بین extent of ischemia در اسکن با TNG و اسکن با LDDGS ، (0.9 p-value= ) رابطه‌ی معنی داری مشاهده نشده است. بنابراین تفاوتی بین اسکن با LDDGS وTNG در بررسی بافت viable میوکارد و ریکاوری EF مشاهده نشد.EF بعد از CABG به طور قابل توجهی بهبود یافت و همچنین function Diastolic نیز بهبود یافت .همچنین شاهد بهبود quality score دربیماران بودیم.