بررسی بیومکانیکی اسپلینت ایمپلنت-دندان طبیعی و مقایسه با کانتی لور ایمپلنتی در ناحیه قدامی تحت تست خستگی

Abstract

مقدمه جایگزینی دندان های از دست رفته با روش های مختلفی امکان پذیر است. پروتز های ساپورت شونده با ایمپلنت یک روش قابل قبول است . هنگام استفاده از ایمپلنت شرایط همواره ایده آل نیست، محدودیت های آناتومیکی کلینیسین را به روش های درمان جایگزین سوق می دهد. اسپلینت کردن دندان طبیعی به ایمپلنت، استفاده از کانتی لور روش هایی برای مقابله با این محدودیت ها می باشد. مواد و روشها در این مطالعه آزمایشگاهی 8 نمونه سانترال تا کانین ساخته شد. نمونه ها به دو گروه 4 تایی (گروه A: پونتیک لترال به اباتمنت دندانی و ایمپلنتی متصل است، گروه B: پونتیک لترال به صورت کانتی لور به اباتمنت ایمپلنتی متصل است) تقسیم شد. از ایمپلنت سه تکه با اباتمنت مستقیم استفاده شد و اباتمنت cemented type با تورک 35N بسته شد. 4 دندان سانترال سالم به تازگی کشیده شده با سایز تقریبا یکسان برای اباتمنت دندانی در نمونه های A استفاده شد. دندان ها برای روکش های متال سرامیک تراش کانونشنال خوردند. بریج متال سرامیک ساخته و با سمان موقت Temp bond NE Cement چسبانده شد. پس از انجام تست خستگی نمونه ها ابتدا برای انجام pull out ارزیابی شدند و نیروی لازم برای خارج کردن بریج ها با مقیاس نیوتون اندازه گیری گردید. سپس با تورک متردیجیتالی مقدار تورک باز کردن اباتمنت ها اندازه گیری شد . نتایج میزان تورک و گیر روکش در هر دو نوع پروتز کاهش معنی داری بعد از اعمال نیرو داشت. ولی در پروتز اسپلینت شونده بطور معنی داری بیشتراز پروتز کانتی لور بود(p<0.05). نتیجه گیری در این مطالعه ما دو تا از شایعترین مشکلات پروتزی ایمپلنت مثل شل شدن پیچ اباتمنت و از دست رفتن ریتنشن روکش رو بررسی کردیم در شرایط ازمایشگاهی پروتز دندان-ایمپلنت نتایج بهتری از پروتز های کانتی لور نشان داد