تاثیر تجویز ملاتونین بر عملکرد شناختی، تغییرات بافتی و بیوشیمیایی هیپوکمپ زاده های نر موشهای صحرایی ویستار ماده در معرض آرسنیک قبل و حین بارداری

Abstract

یکی از مهمترین دلایل مسمومیت عصبی و پاتوژنز آسیب مغزی، قرار گرفتن جنین در معرض استرس اکسیداتیواست. مطالعات نشان داده آرسنیک نقش عمده ای در ایجاد استرس اکسیداتیو، آپوپتوز و آسیب DNA دارد. از طرف دیگر ملاتونین بعنوان یک مولکول نوروآندوکرین پلیوتروپیک نقش آنتی اکسیدانی قوی داشته و برای رشد طبیعی سیستم عصبی و ریتم شبانه روزی جنین در طول بارداری بسیار مهم است. بدلیل عدم ترشح روزانه ملاتونین در هفته های اولیه پس از تولد، کمبود آن در دوران نوزادی احساس می شود. بنابراین، کاربرد مکمل آن در این دوره می تواند مفید واقع شود با این پیش زمینه در این تحقیق اثرات ملاتونین در دوران بارداری بر اختلالات ناشی از آرسنیک را بررسی کردیم که ممکن است بتواند تکامل سیستم عصبی در نوزادان تازه متولد شده را بهبود بخشد. مواد و روشها: در این مطالعه ، 32 موش صحرایی ماده نژاد ویستار انتخاب و به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، ملاتونین ( mg/kg BW10 ملاتونین ساعت 14 هر روز بصورت IP)، آرسنیک (mg/L 50 سدیم متا آرسنات "NaAso2" محلول در آب تازه که بصورت روزانه تهیه می شد) و گروه آرسنیک + ملاتونین تقسیم شدند. در روز 21 پس از زایمان، زاده های نر مادران (n=8 ) از گروه های مختلف به طور تصادفی انتخاب شدند. در پایان دو ماه، آزمون های رفتاری شامل آزمون های اضطرابی (EPM و OF) و افسردگی (FST) و در پایان 3 ماه، آزمون های حافظه فضایی (MWM) در زاده ها انجام شد. بعد از انجام آزمایشات رفتاری، جهت بررسی های بافتی و بیوشیمیایی از جمله استرس اکسیداتیو ، آسیب DNA ، التهابات و آپوپتوز موش های مورد آزمایش بیهوش، خون گیری از قلب انجام, سپس هیپوکمپ آنها خارج شد. یافته ها: نتایج ما نشان داد که تفاوت معنی داری در سطح شاخص های EPM ، OF ، FST و MWM بین گروه های کنترل و آرسنیک وجود داشت (P <0.05) از طرف دیگر تجویز ملاتونین توام با آرسنیک موجب بهبود عملکرد درتست های اضطراب و افسردگی و حافظه فضایی نسبت به گروه آرسنیک شد (P <0.05) و آسیب پروتئین، DNA، پراکسیداسیون لیپید و آپوپتوز ناشی از آرسنیک درگروه فوق الذکر نسبت به گروه آرسنیک بهبود معنی دار یافت (P <0.05).