بررسی تغییرات میزان بیان برخی از ژن های دخیل در فرایند مقاومت به داروی اگزالی پلاتین در لاین سلولی سرطان کولورکتال

Abstract

با توجه به افزایش شیوع سرطان کولورکتال و ایجاد مقاومت دارویی، بخصوص نسبت به داروی اگزالی پلاتین، آگاهی از نحوه‌ ایجاد مقاومت به داروهای مورد استفاده در روش‌های مرسوم درمان ضروری می‌باشد. بنابراین در این مطالعه تغییرات میزان بیان ژن‌های دخیل در فرایند مقاومت به داروی اگزالی پلاتین در لاین سلولی سرطان کولورکتال بررسی گردید. هدف مطالعه: بررسی تغییرات میزان بیان ژن‌های دخیل در فرایند مقاومت به داروی اگزالی پلاتین در رده‌ سلولی سرطان کولورکتال. روش کار : رده سلول سرطانی (Caco-2) مقاوم شده به داروی اگزالی پلاتین و حساس به آن در محیط کشت RPMI 1640 حاوی 10% سرم جنینی گاوی در دمای 37 درجه سانتیگراد در اتمسفر مرطوب شده حاوی 5% CO2 کشت داده شد. سپس سلول‌ها در معرض غلظت‌های مختلفی ازاگزالی پلاتین قرار گرفتند، بعد از 24 ساعت RNA تام سلول‌ها استخراج شد و جهت پایدار سازی به cDNA تبدیل گردید و سپس تغییرات بیان برخی از ژن‌های دخیل در فرایند مقاومت به داروی اگزالی پلاتین با روش Real-time PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از تکنیک Real-time PCR نشان می‌دهد، بیان ژن‌های ATP7، ERCC1، AKT1، mTOR، BCL-XL، GpX4، NRF2، Vimentin، SNAIL1 و Twist1 متعاقب تیمار با داروی اگزالی‌پلاتین در رده‌ی مقاوم نسبت به رده‌ی حساس افزایش یافته‌ است درحالیکه بیان ژن‌ E-cadherin متعاقب تیمار با داروی اگزالی‌پلاتین در رده‌ی مقاوم نسبت به رده‌ی حساس کاهش یافته است. نتیجه گیری: با توجه به تغییرات بیان ایجاد شده می‌توان از این ژن‌ها به عنوان اهداف دارویی در از بین بردن سلول‌های مقاوم بهره برد. بنابراین استفاده از استراتژی‌های مناسب برای مهار ژن‌های ATP7، ERCC1، AKT1، mTOR، BCL-XL، GPX4، NRF2، SNAIL1، Twist1 و Vimentin و افزایش بیان ژن‌ E-cadherin احتمالا در کاهش مقاومت سلول‌های کولورکتال به داروی اگزالی پلاتین موثر می‌باشد.