| dc.contributor.advisor | سربخش, پروین | |
| dc.contributor.advisor | سیدرسولی, آلهه | |
| dc.contributor.author | فضلی, رقیه | |
| dc.date.accessioned | 2022-03-14T06:26:02Z | |
| dc.date.available | 2022-03-14T06:26:02Z | |
| dc.date.issued | 1400 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/66342 | |
| dc.description.abstract | چکیده: زمینه و هدف: دیابت یک اختلال متابولیکی است که با افزایش قند خون به صورت مزمن مشخص می شود این بیماری یکی از علل اصلی مرگ و ناتوانی و یکی از الویت های اصلی سلامتی در همه دنیا است بیماری های مزمن از جمله دیابت از طریق تغییر سبک زندگی و پیروی از رفتارهای ارتقا دهنده سلامت قابل کنترل است. تغییر سبک زندگی منجر به کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی، استرس و عوارض جانبی ایجاد شده توسط بیماری برای بیمار دیابتی می شود. حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده به طور بالقوه می تواند توانایی بیمار را برای کنار آمدن بهتر با وقایع استرس زا در زندگی خود افزایش دهد.
روش بررسی: مطالعه حاضر به روش توصیفی- مقطعی با نمونه‌گیری در دسترس انجام‌شده است. در این مطالعه 183 شرکت کننده واجد شرایط شرکت کردند. ابزارهای مورداستفاده شامل پرسشنامه مقیاس اندازه گیری رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت مختص مددجویان مبتلا به دیابت و پرسشنامه مقیاس اندازه گیری حمایت اجتماعی خانواده و فرم مشخصات دموگرافیکی می باشد که توسط پژوهشگر تکمیل گردید، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ورژن 16 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (74/17)62/49 از محدوده نمره (112-0) بود که با در نظر گرفتن حداقل و حداکثر نمره میتوان گفت در سطح متوسط می باشد و میانگین و انحراف معیار نمره حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده در مددجویان مبتلا به دیابت (74/6)07/15 از محدوده نمره (20-0) بود که با در نظر گرفتن حداقل و حداکثر نمره میتوان گفت در سطح خوبی بود. و همچنین بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با میزان حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده در بیماران مبتلا به دیابت، ارتباط آماری ضعیف و معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده در مددجویان مبتلا به دیابت، ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراين ميتوان نتيجه گرفت كه حمایت های اجتماعی خانواده میتواند نقش اساسی در ارتقای سلامت عمومی بیماران مبتلا به دیابت داشته باشد و موجب تبعیت از درمان و رعایت رژیم غذایی و کنترل و مدیریت بهتر بیماری در آنها گردد. آموزش خانواده ها در زمینه حمایت بیشتر از بیماران و آگاهی در مورد رفتارهای خودمراقبتی و ارتقاء دهنده ی سلامت، لازم و ضروری بنظر میرسد. | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی | en_US |
| dc.subject | کلید واژه ها: دیابت، حمایت درک شده، رفتارهای ارتقاء دهنده ی سلامت | en_US |
| dc.title | رفتارهای ارتقا دهنده ی سلامت و ارتباط آن با حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده در مددجویان مبتلا به دیابت نوع دو- تبریز -1400 | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | جبارزاده تبریزی, فرانک | |
| dc.identifier.docno | 949 | en_US |
| dc.identifier.callno | پ949 | en_US |
| dc.contributor.department | پرستاری | en_US |
| dc.description.discipline | پرستاری | en_US |
| dc.description.degree | فوق لیسانس | en_US |
