dc.contributor.author | کهندل گرگری, مراد | |
dc.date.accessioned | 2022-03-07T07:05:22Z | |
dc.date.available | 2022-03-07T07:05:22Z | |
dc.date.issued | 1400 | en_US |
dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/66274 | |
dc.description.abstract | انفارکتوس حاد میوکارد همچنان شایعترین دلیل مرگومیر و موربیدیتی در جهان است که بهعنوان یک تشخیص پرهزینه مطرح است. از طرفی بتابلوکرها بهعنوان خط اول درمان در بسیاری از بیماران مبتلا به هیپرتانسیون بهویژه افرادی که در معرض خطر بالا برای بیماریهای قلبی عروقی هستند مطرحاند. با توجه به اهمیت و افزایش ابتلا به بیماریهای قلبی در جامعه و با عنایت به ناهمگونی در نتایج مطالعات انجامشده در این زمینه، در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی تأثیر مصرف قبلی بتابلوکر بر مورتالیتی و سایر پیامدهای بالینی در بیماران بستری در بیمارستان شهید مدنی با تشخیص انفارکتوس میوکارد حاد که تحت primary PCI قرار گرفتند بپردازیم.
روشها و مواد: در این مطالعه توصیفی بیماران با تشخیص STEMI که در بیمارستان شهید مدنی تبریز در فاصله سالهای 1390 تا 1396 تحت آنژیوپلاستی اولیه قرارگرفته بودند وارد مطالعه شدند. با استفاده از فرم جمعآوری از پیش تهیهشده که شامل کد بیمار، مشخصات دموگرافیک بیمار، سابقهی مصرف بتابلوکر و سایر داروها و پارامترهای پیامد بستری (شامل میزان کسر تخلیهای قلب، آنزیمهای قلبی، تعداد عروق درگیر، آریتمی در بدو بستری و مورتالیته است) بود، اطلاعات مورد نیاز تکمیل شدند. سپس داده های جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافتهها: در این مطالعه 170 نفر در گروه دریافتکنندهی بتابلوکر(% 3/34) و 326 نفر در گروه عدم دریافت بتابلوکر (% 7/65 ) قرار داشتند. میانگین سن گروه دریافتکنندهی بتابلوکر 69/11 ± 27/60 سال و گروه عدم دریافت بتابلوکر 71/11 ± 50/58 سال بود و بین دو گروه تفاوت معنادار داشت (005/0 = P value). 3 نفر (% 8/1) از گروه دریافتکنندهی بتابلوکر و 10 نفر (% 1/3) از گروه کنترل در بیمارستان فوت کردند. نتایج آنالیز تک متغیره univariate regression نشان داد که سن (184/1= Odds ratio، 001/0= P value) ارتباط معنی دار با مرگومیر در بیمارستان (in-hospital mortality) داشت و اثر بتابلوکر علیرغم کاهش نسبی مرگومیر داخل بیمارستانی معنی دار نبود(395/0=P value، 568/0 = odds ratio) و در بررسی Regression Multiple نیز فقط سن (001/0=P value، 191/1 = odds ratio) با مرگ ارتباط معنادار داشت. 6 نفر (% 5/3) از گروه دریافتکنندهی بتابلوکر و 20 نفر (% 1/6) از گروه کنترل در طول یک سال فوت کردند. در بررسی Regression Multiple مصرف بتابلوکر (033/0=P value، 282/0 = odds ratio) ، سن (001/0=P value، 179/1 = odds ratio) با مرگ ارتباط معنادار داشتند. بهطوریکه مصرف بتابلوکر با کاهش معنی دار مرگ همراه بود. | en_US |
dc.language.iso | fa | en_US |
dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی | en_US |
dc.subject | STEMI | en_US |
dc.subject | بتابلوکر | en_US |
dc.subject | مرگومیر یکساله | en_US |
dc.title | بررسی ارتباط بین مصرف بتابلوکر و پیامد بالینی در بیماران باانفارکتوس میوکارد حاد تحت انژیوگرافی اولیه کرونر در بیمارستان شهید مدنی تبریز بین سالهای 1390 تا 1396 | en_US |
dc.type | Thesis | en_US |
dc.contributor.supervisor | بوداغ, هاله | |
dc.contributor.supervisor | سپرهم, احمد | |
dc.identifier.docno | 6010302 | en_US |
dc.identifier.callno | 10302 | en_US |
dc.description.discipline | پزشکی | en_US |
dc.description.degree | دکترای عمومی | en_US |