ارتباط هايپومنيزيمي با ميزان مرگ و مير در بيماران بد حال بستري در بخش مراقبت¬هاي ويژه

Abstract

هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط هایپومنیزیمی با میزان مرگ و میر در بیماران بد حال بستری در بخش مراقبت¬های ویژه می¬باشد. مواد و روش¬ها: در این مطالعه مقطعي پس از تأیید شورای پژوهشی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز و تأیید کمیته اخلاق، در مجموع تعداد 80 بیمار) 39 مرد و 41 زن (که در حدفاصل اسفندماه سال98 تا تيرماه سال 1400 در بخشهای ICU(intensive care unit) بیمارستان¬های سينا و الزهرا بستری بودند وارد مطالعه شدند. چک ¬لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک از جمله سن، جنس، استفاده از وازوپرسور، استفاده از درمان¬های جایگزین کلیه (renal replacement therapy) و نتیجه بستري در ICU ثبت گردید. امتیاز APACHE و NUTRIC و SOFA براساس جداول پیوست برای بیماران محاسبه شد. یافته¬ها:ميانگين سني بيماران وارد شده در مطالعه 18.85 54.02± بود. با توجه به سطح منيزيم سرم 42.5% بيماران سطح منيزيم سرمي كمتر از 1.7 و 53.75% بيماران سطح سرمي 2.4_1.7 داشتند. مشخص گرديد كه میزان مرگ و میر در بیماران دارای سطح سرمی منیزیوم کمتر از mg/dl 1.7 بطور معنی داری(.X2(2)=15.079, p=0.001 ) بیشتر از بیماران دارای سطوح سرمی منیزیوم بالاتر می باشد.