فراوانی مصرف انسولین در مقایسه با داروهای کاهنده قند خون در بیماران دیابتی مراجعه کننده با استروک حاد

Abstract

این مطالعه بنا دارد تاثیر نوع دارو در این دسته از بیماران را بررسی و اثر دو دسته کاهنده قند خون را در روند و پیامد بیماران دیابتی ارزیابی نماید

روش کار: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر می باشد، تمامی بیماران دیابتی که دچار سکته مغزی حاد شده اند و در طی سال 1396 به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه نموده اند وارد مطالعه شدند. حجم نمونه به صورت تمام شماری و بر اساس مستندات رجستری استروک می باشد. بیمارانی که سن زیر 18 سال دارند و یا تحت درمان ترکیبی با دارو و انسولین توام هستند و یا قبل از تکمیل درمان بیمارستان را ترک کرده اند و پرونده ناقص دارند از مطالعه خارج شدند. داده های به دست آمده در مطالعه حاضر با استفاده از نرم افزار آنالیز اماری IBM SPSS statistics v.20.0 تجزیه و تحلیل شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران توسط روش های آمار توصیفی آنالیز شده و نتایج به صورت میانگین ± انحراف معیار و فراوانی (درصد) ارائه شد. مقایسه یافته های کمی توسط آزمون t غیر مستقل و یافته های کیفی توسط آزمون Chi-Square انجام گردید. مقدار p-value جهت برقراری رابطه آماری معنی دار کمتر از ۰۵/۰ درنظر گرفته شد.

نتایج: از 896 بیمار بستری شده در طی سال 1396 با شکایت سکته مغزی در واحد مراقبتهای سکته مغزی، تعداد 191 بیمار مورد شناخته شده دیابت ملیتوس بودند. میانگین سنی بیماران (84/70 -83/67) 56/10 ± 34/69 سال بوده که میانه سنی آن 71 سال می باشد. از این بیماران 99 نفر (8/51 %) مرد و 92 نفر (2/48 %) زن بودند. یافته های سی تی اسکن مغز انجام شده در اورژانس، نزدیک به 30 درصد یافته هموراژیک داشتند بین نوع درمان دیابت با کراتینین بیماران ارتباط معنی داری داشته و ارتباط نسبتا قوی و معکوس می باشد. (Pv<0.001) (Corelation Coefficient =- 0.715) بین نوع درمان دیابت با سن بیماران ارتباط معنی داری داشته و ارتباط ضعیف می باشد. (Pv<0.001) (Corelation Coefficient = 0.296) بین نوع درمان دیابت با یافته سی تی اسکن مغز بیماران ارتباط معنی داری داشته و ارتباط ضعیف می باشد. (Pv=0.031) (Corelation Coefficient = 0.156)