دفع ادراری پتاسیم وارتباط آن با ایجاد آسیب حاد کلیه در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

Abstract

آسیب حاد کلیه (AKI) یک اختلال شایع در بخش مراقبت های ویژه است و تاکنون هیچ روش خوبی برای پیش بینی پیشرفت AKI و پیش آگهی بیمار وجود ندارد. محققان مدت هاست که به دنبال استفاده از شاخص های ادراری به عنوان یک روش آزمایش سریع برای کمک به مدیریت الیگوریا و AKI هستند. بنابراین هدف مطالعه حاضر، این بوده است که ارتباط بین پتاسیم دفعی ادرار و کلیرانس کراتینین و احتمال ایجاد آسیب حاد کلیه را در بیماران بستری در بخش مراقبت ھای ویژه را بررسی نماید . روش کار و مواد: تمام بیمارانی که در طی بهمن ۱۳۹۸ لغایت بهمن ۱۳۹۹ در ICU بیمارستان شھدا بستری بوده و کاتتر ادراری داشته اند به جز بیماران با سابقه نارسایی کلیه، بیماران با آنوری و بیماران با سابقه دیالیز در این مطالعه وارد شدند. در تمام بیماران نمونه ادرار ۲ ساعته برای بیماران در روز اول بستری ھمراه با نمونه خون به آزمایشگاه جھت بررسی الکترولیت ھا فرستاده شده و از نظر سدیم، پتاسیم و کراتینین ارزیابی شد. تمام بیماران تا ۱۰ روز از نظر عوارض، حداکثر کراتینین سرم، نیاز به دیالیز، ایجاد AKI ومورتالیته ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزارSpss Ver 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه تعداد ۲۰۱ نفر از بیمارانی که در ICU بستری بوده و کاتتر ادراری داشتند مورد بررسی قرار گرفتند. وجود AKI در تعداد ۹۱ نفر (٪۴۵.۳) از بیماران مورد بررسی گزارش گردید. مرگ و میر در تعداد ۳۲ نفر (٪۱۵.۹) از بیماران مورد مطالعه گزارش گردید. فاکتورهای Cr (plasma)/ K (Urine))، Clearance Cr/ K (Urine) به ترتیب در بیماران در مرحله I AKI، و سپس بیماران بدون AKI بالاتر از مرحله II AKI بودند. فاکتور Na (Urine)/ K (Urine)به ترتیب در بیماران در مرحله II AKI، و سپس بیماران در مرحله I AKI، بالاتر از بیماران بدون AKI بود. فاکتورهای Na (Urine)، K (Urine) ، Na (Urine)/ K (plasma)، Clearance Cr/ K (Urine) و Urine (Volume)/ K (Urine) در بیماران فوت شده، به طور معنی داری پایین تر از بیماران در قید حیات بودند. فاکتور Na (Urine)/ K (Urine) در بیماران فوت شده، به طور معنی داری بالاتر از بیماران در قید حیات بود.