مقایسه دامنه حرکت آرنج پس از عمل های جراحی آرنج با بی حرکتی در اکستنشن و فلکشن در کودکان

Abstract

هدف از مطالعه حاضر مقایسه دامنه حرکت آرنج پس از عمل های جراحی آرنج با بی حرکتی در اکستنشن و فلکشن در کودکان می باشد. مواد و روش ها:این مطالعه به صورت مطالعه مقطعی(cross sectional) طراحی شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان که با شکستگی سوپرا کندیلار آرنج به اورژانس های ارتوپدی مراجعه دارند. محل مطالعه اورژانس بیمارستان شهدای تبریز و زمان مطالعه مهر ماه 1399 لغایت مهرماه 1400 بود. 100بیمار مطالعه به طور تصادفی با استفاده از رویکرد یک در میان در دو گروه بی حرکتی در فلکشن و بی حرکتی در اکستنشن قرار گرفتند. در تمامی موارد بعد از تثبیت استخوان نتیجه با فلوروسکوپی بررسی شد. ثبت دامنه حرکتی مفصل تا دو ماه پس از عمل انجام پذیرفت. بررسی نهایی و بالینی و ارزیابی پرتونگاری از نظر زاویه بومن ( بین محور استخوان بازو با خطی که از اپی فیز کاپیتولوم میگذرد)پس از عمل انجام شد. تمامی اطلاعات در چک لیست جمع آوری داده ها ثبت شد.داده ها با نرم افزار آنالیز آماری SPSS نسخه ۲۱ مورد تحلیل آماری قرار گرفت. رابطه بین متغیرهای کمی توسط آزمون t غیر مستقل و رابطه بین متغیرهای کیفی توسط آزمون Chi-Square بین دو گروه مقایسه شد. مقدار p-value جهت برقراری رابطه آماری معنی دار کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 97/1 ± 98/5 سال بود و 45% دختر و 55%پسر بودند.در برسی پس از عمل جراحی خلال هفته های اول تا ششم زاویه فانکشنال حرکت مفصل بین دو گروه فلکشن و اکستنشن تفاوت معنی داری با هم نداشتند.همچنین میزان بهبودی دامنه فانکشنال حرکت مفصل آرنج هم بین دو گروه نیز تفاوت معنی داری از لحاظ آماری با یکدیگر نداشتند.