ارتباط درجات مختلف پوسیدگی زودرس دوران کودکی با تکامل دندانی

Abstract

مقدمه: ECC پوسیدگی زودرس دوران کودکی:Caries Childhood Early )یک مشکل مهم جهانی است که میلیون ها کودک پیش دبستانی را در سراسر جهان ت ت تاثیر قرار می دهد. ECC نه تنها روی دندان ها تاثیر می گذارد بلکه نتایر ایپ بیماری می تواند باعث مشک م بیش تری در زمینه س مت کودک بشود.یکی از مسائلی که در حیطه ی ECC کم تر به آن پرداوته شده است،بررسی تاثیر و ارتباط پوسیدگی زودرس دوران کودکی و شدم های مختلف آن بر سرعت تکامل جوانه های دندان های دائمی زیریپ و به تبع آن سپ دندانی کودک(می باشد و از آن ایی که فهمیدن ایپ ارتباط می تواند اهمیت بهداشت دهانی کودک حتی در دوران دنتیشپ شیری را بیش از پیش مشخص سازد و آگاهی والدیپ و کادر درمانی در مورد تاثیر پوسیدگی زودرس در تکامل دندانی کودک، آنان را به حفظ بیش تر بهداشت دهان کودک و درمان به موقع پوسیدگی دندانی سوق دهد و به ع وه اهمیت ایپ موضوع برای متخصصیپ ارتودونسی از نظر تاییپ طرح درمان و زمان شروع درمان ارتودونسی در کودکانی که ECC دارند حائز اهمیت می باشد ،مطالاه و بررسی ایپ ارتباط می تواند بسیار مفید باشد. مواد و روش ها: در ایپ مطالاه ابتدا 45 کودک که بر اساس تااریف علمی ECC شدید دارند انتخاب شدند. سپس برای هر کودک که ECC شدید داشت،دو کودک دیگر که یکی ECC وفیف تامتوس ودیگری ECC متوس تا شدید داشت و در عیپ حال از نظر پارامتر های مد نظر مطالاه جنسیت کودک، م دوده زمانی رویش اولیپ دندان و سپ تاویمی کودک و عمر پوسیدگی( با یکدیگر match بودند ، انتخاب شد ند . به ایپ ترتی 45 گروه که هر کدام 3 عضو دارند تشکیل شد که همانطور هم که اشاره شد، در هر گروه اعضا 2 از نظر پارامتر های مد نظر مطالاه با هم match هستند و تنها در درجه و شدم ECC با یک دیگر تفاوم دارند.سپس سپ دندانی آنها با روش دمیرجیان تاییپ و میانگیپ اوت فام سپ دندانی بیپ شدم ها ی م تلف ECC م اسبه شد. نتایج: در مطالاه ی حاضر بیپ پوسیدگی زودرس دوران کودکی و سرعت تکامل جوانه های دندان های دائمی زیریپ و یا سپ دندانی( ارتباط ماناداری وجود داشت به ایپ صورم که با افزایش تدری ی شدمECC و پیشرفت مرحله ی بالینی آن در کودکان، سپ دندانی در ماایسه با کودکانی که شدم پوسیدگی کم تری داشتند و در عیپ حال از نظر سایر عوامل موثر بر سپ دندانی با یکدیگر همسان بودند، به طور ماناداری کاهش می یافت و ایپ مسئله هم در مورد دوتران و هم در مورد پسران صدق می کرد که ایپ نشان دهنده ی کاهش سرعت تکامل جوانه ی دائمی زیریپ در نتی ه ی افزایش شدم ECC در هر دو جنس دوتر و پسر می باشد. نتیجه گیری: با افزایش تدری ی شدمECC و پیشرفت مرحله ی بالینی آن در کودکان، سپ دندانی در ماایسه با کودکانی که شدم پوسیدگی کم تری دارند و در عیپ حال از نظر سایر عوامل موثر بر سپ دندانی با یکدیگر همسان هستند، به طور ماناداری کاهش می یابد.