مقایسه میزان گیر کلینیکی کامپوزیت فلو و فیشورسیلنت در ترمیم های ادهزیو محافظه کارانه نوع یک بعد از آماده سازی دندان با باندینگ سلف اچ

Abstract

سابقه و هدف : پوسیدگی دندانی یکی از چالش های شایع در دوران کودکی است. پیت و فیشورها به علت فرم آناتومیکی عمیق و طرح شان بیشترین ریسک پوسیدگی را دارند. امروزه دندانپزشکی بیشتر به سمت پیشگیری سوق پیدا کرده است . روش های پیشگیری از پوسیدگی شامل فلوراید تراپی ، فیشورسیلانت تراپی و ترمیم های ادهزیو محافظه کارانه (CAR) است. ترمیم ادهزیو محافظه کارانه روش جانشینی برای ترمیم کردن دندانهای دائمی جوان است که فقط نیاز به حداقل تراش دندان برای حذف پوسیدگی است . گیر ترمیم های ادهزیو محافظه کارانه در طولانی مدت امری حیاتی است. در کودکان مرحله جداگانه اچ و شست و شو باعث غیر همکار شدن بیمار و کاهش ایزولاسیون میشود بنابراین برای رفع محدودیت های بالینی مطالعات قبلی در این مطالعه از سیستم سلف اچ استفاده شده است. هدف از این مطالعه مقایسه میزان گیر کلینیکی کامپوزیت فلو و فیشورسیلنت در ترمیم های ادهزیو محافظه کارانه نوع یک بعد از آماده سازی دندان با باندینگ سلف اچ میباشد. مواد و روش ها : در این مطالعه کارآزمایی بالینی نمونه ها به تعداد55 نفر(110 دندان) در گروه سنی 6-12 سال بصورت تصادفی به گونه ای از بین مراجعین بخش کودکان و جامعه نگر دانشکده انتخاب شدند که دارای مولرهای اول دائمی با پوسیدگی سطح اکلوزال در حد مینا در فک پائین بصورت دو طرفه و واجد شرایط ترمیم CAR باشند. با کسب رضایت آگاهانه از اولیای بیمار پوسیدگی با معاینه دقیق سطح اکلوزال خشک دندان مولر هردو سمت تعیین شد. دندان ایزوله شد و در هردو سمت با فرز فیشور 329 تراش داده شد و پوسیدگی جزئی برداشته شد در صورتیکه میزان پوسیدگی از حد مینا تجاوز کرده بود نمونه ها از مطالعه خارج شدند. دو لایه از ماده باندینگ سلف اچ به کار رفت سپس از جریان ملایم پوآر هوا استفاده شد سپس به مدت زمان 10 ثانیه کیورینگ انجام شد. در یک سمت کامپوزیت فلو در حفره و پیت و فیشورهای مجاور مستعد اعمال گردیده و در سمت دیگر سیلانت برای سیل روی پیت و فیشور و حفره قرار داده شد و در هر دو سمت کیورینگ بمدت 20 ثانیه انجام شد. بعد از3و 6 ماه گیر ترمیم با آینه و سوند بررسی و با هم مقایسه شد. در صورتیکه در فالو درمان با شکست مواجه شده بود دندان تحت درمان مجدد قرار گرفت. نتایج با استفاده از شاخص های آمار توصیفی گزارش شد. یافته ها : 55 بیمار در ابتدا مورد بررسی قرار گرفتند که در فالوآپ سه ماهه 47 نفر مراجعه نمودند : در سه ماه اول در بین نمونه هایی که با کامپوزیت فلو ترمیم شدند ، 9/97 درصد از نمونه ها دارای "گیر کامل و عدم وجود پوسیدگی" بودند و 1/2 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و عدم وجود پوسیدگی" بودند. همچنین در 3 ماه اول در بین نمونه هایی که با فیشورسیلنت ترمیم شدند ، 2/70 درصد از نمونه ها دارای "گیر کامل و عدم وجود پوسیدگی"، 17 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و عدم وجود پوسیدگی" ، 3/4 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و وجود پوسیدگی"، 4/6 درصد "از دست رفتن کامل گیر و عدم وجود پوسیدگی" و 1/2 درصد "از دست رفتن کامل گیر و وجود پوسیدگی" بودند. در فالوآپ 6 ماهه 43 نفر مراجعه نمودند : در بین نمونه هایی که با کامپوزیت فلو ترمیم شدند ، 3/95 درصد دارای "گیر کامل و عدم وجود پوسیدگی" بودند و 7/4 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و عدم وجود پوسیدگی" بودند. همچنین در فالوآپ 6 ماهه در بین نمونه هایی که با فیشورسیلنت ترمیم شدند ، 8/55 درصد از نمونه ها دارای "گیر کامل و عدم وجود پوسیدگی" بودند 2/30 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و عدم وجود پوسیدگی" ، 7/4 درصد "از دست رفتن نسبی گیر و وجود پوسیدگی"، 7 درصد "از دست رفتن کامل گیر و عدم وجود پوسیدگی" و 3/2 درصد "از دست رفتن کامل گیر و وجود پوسیدگی" بودند. نتیجه گیری: میزان گیر کامپوزیت فلو در سه و شش ماه پس از درمان ترمیم ادهزیو محافظه کارانه از ماده فیشورسیلنت بیشتر است و این تفاوت از نظر آماری معنی دار است.(p<0.05)