تاثیر تهویه کنترله فشاری با نسبت معکوس حین بیهوشی عمومی با راه هوایی ماسک حنجره ای بر روی پارامترهای تهویه ای

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تهویه کنترله فشاری با نسبت معکوس حین بیهوشی عمومی با راه هوایی ماسک حنجره ای بر روی پارامترهای تهویه ای می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، بیمارانی که تحت جراحی کاتاراکت قرار می گیرند به عنوان منبع نمونه گیری انتخاب می گردند. کلیه بیماران پس از لحاظ معیار های ورود و خروج و همچنین پس از کسب رضایت نامه آگاهانه وارد مطالعه شده و به دو گروه تقسیم شده و تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه تهویه کنترل فشاری (PCV) و تهویه کنترل فشاری با نسبت معکوس (PCIRV) تقسیم شده و مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد ۸۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه ونتیلاسیون فشاری با نسبت معمول (I/E 1:2)، فشار حداکثر راه هوایی طوری تنظیم شد که حجم جاری ml/kg 6 بر اساس وزن ایده آل بدن تحویل ریه های بیمار گردد و پس از شروع تعداد تنفس با 8-10 در دقیقه، در ادامه تعداد تنفس جهت حفظ EtCo2 بین mmHg 30 تا 35 به میزان لازم تغییر داده شد. در گروه ونتیلاسیون فشاری با نسبت معکوس دقیقا مشابه گروه قبلی ولی نسبت دم به بازدم 1.5:1 بود (I/E 1.5:1). یافته ها: به طور معنی داری مقادیر Peak Pressure در گروه PCIRV در مقایسه با گروه PCV در زمان های ۱، ۵ و۲۰ دقیقه پس از بیهوشی پایین تر می باشد. همچنین نتایج نشان داد که در گروه PCIRV مقادیر Dynamic Compliance راه هوایی در زمان های ۱، ۵ و ۱۰ دقیقه پس از بیهوشی به طور معنی داری پایین تر از گروه PCV بوده است. مقادیر Tidal Volume در گروه PCIRV به طور معنی داری در زمان های ۱، ۵ و ۱۰ دقیقه پس از بیهوشی پایین تر بود. همچنین مقادیر ETCO2 در این گروه در مقایسه با گروه PCV نسبتا پایین بوده ولی تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. هر دو گروه اکسیژناسیون مناسبی داشتند. در مطالعه حاضر همچنین از نظر وجود درد پس از ریکاوری در بیماران مورد مطالعه به طور معنی داری در گروه PCIRV تعداد موارد درد کمتر از گروه PCV بود (۵/۷ درصد در مقابل ۵/۱۷ درصد؛ ۰۲۳/۰p=).