بررسی ریسک فاکتورهای سپسیس در بیماران مبتلا به لنفوم پس از پیوند اتولوگ

Abstract

مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی شیوع و ریسک فاکتورهای بروز سپسیس در بیماران مبتلا به لنفوم پس از پیوند اتولوگ انجام گردید. روش‌ها و مواد: در این مطالعه تمامی بیماران مبتلا به لنفوم تحت پیوند اتولوگ بستری‌شده در بیمارستان شهید قاضی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در طی سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، به‌صورت تمام شماری و نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شد. پرونده این بیماران، بررسی و اطلاعات‌پایه بیماران شامل سن و جنس بیماران ثبت شد. بیماران به دو گروه مبتلا به سپسیس و غیر مبتلا به سپسیس تقسیم شد. چک‌لیست مخصوص مطالعه شامل مشخصات دموگرافیک، بالینی، سوابق بیمار و نتایج آزمایشگاهی برای تمامی بیماران در هر دو گروه تکمیل شد. داده‌های به‌دست‌آمده توسط نرم‌افزار SPSS ۲۲ و آمار توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند.

یافته‌ها: در طی مدت این مطالعه، تعداد ۴۵ بیمار لنفوم تحت پیوند مغزاستخوان اتولوگ بررسی قرار گرفتند که بیماران دارای میانگین سنی ۷۹/۳۴ (+/- ۴۹/۱۰) بوده و تعداد ۳۲ بیمار (%۷۱٫۱) جنسیت مذکر و تعداد ۱۳بیمار (%۲۸٫۹) جنسیت مؤنث داشتند. تعداد ۲۸ بیمار (۵/۶۲ %) دچار سپسیس شدند. میزان سن (۱۱۳/۰P=)، توزیع جنسی (۵۳۷/۰ P=)، قد (۴۷۴/۰P= )، وزن (۷۲۸/۰P=)، BMI (۴۱۴/۰ P=)، نوع لنفوم (828/۰P=)، گروه خونی (۵۹۵/۰P= )،تعداد دفعات رادیوتراپی (۱۵۹/۰P=) و تعداد دفعات کموتراپی (۷۵/ ۰P=) در دو گروه با یا بدون سپسیس تفاوت معنی¬داری نداشتند. هرچند میزان دریافت پک سل در گروه دچار سپسیس به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (0۳۸/۰P=). تعداد واحد پلاکت دریافتی نیز در گروه دچار سپسیس به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه بدون سپسیس بود )0۱۷/۰ = P). میزان ESR در روز ۵ ام و ۱۰ ام قبل پیوند در گروه دارای سپسیس به‌طور معنی‌داری بیشتر از کنترل بود )به ترتیب 0۴۷/۰ = P و 00۸/۰ = P). آزمون multiple logestic regression نشان داد که از بین متغیرهایی که بین گروه دچار سپسیس و فاقد سپسیس تفاوت معنی‌داری داشتند صرفاً تعداد واحد پلاکت تزریقی (0۳1/۰= P) و اوریک اسید روز -۵ ام پیوند (0۳6/۰= P) به‌طور معنی‌دار باوجود سپسیس ارتباط داشتند. میزان سن (214/0 = P)، جنسیت (483/0 = P)، گروه خونی (996/0 = P) و نوع لنفوم (720/0 = P) نیز هیچ‌کدام باوجود سپسیس در بیماران ارتباط نداشتند.