معیارهای الکتروکاردیوگرافی مربوط به هایپرتروفی بطن چپ به عنوان پیش بینی کننده عدم وجود جریان و یا کاهش جریان بعد از PCI در بیماران با آنژین پایدار مزمن

Abstract

آنژین مزمن می تواند یک از علائم بزرگی بطن چپ باشد. هیپرتروفی بطن چپ نشانگر بزرگ شدن بطن چپ بوده و حاکی از آن است که توده و سلول های بیشتری در بطن چپ وجود دارد، بنابراین پتانسیل عمل بزرگتری موجب این مسئله می شود که به نوبه خود موجب بردار بزرگتر و افزایش دامنه ECG می شود همچنین هایپرتروفی بطن چپ به عنوان علتی برای عدم برقرار جریان خون و یا برقراری نامناسب جریان خون بعد از انجام PCI در بیماران مبتلا به هایپرتروفی بطن چپ مطرح شده است. لذا ما بر آن شدیم تا به بررسی معیارهای الکتروکاردیوگرافی مربوط به هایپرتروفی بطن چپ به عنوان پیش بینی کننده عدم وجود جریان و یا کاهش جریان بعد از PCI در بیماران با آنژین مزمن پایدار بپردازیم. روش کار: در این مطالعه گذشته نگر، 159 بیمار مبتلا به آنژین مزمن پایدار بدون سابقه قبلی از MI که کاندید PCI شده اند وارد مطالعه شدند. آنژیوگرافی کرونری بیماران توسط یکی از اساتید اینترونشن که کاملا به داده های پرونده بیماران مورد مطالعه کور بوده تفسیر شده و بیماران براساس سیستم TIMI به سه گروه Normal Flow و Slow Flow و No Reflow تقسیم شدند همچنین همه معیارهای ECG هایپرتروفی بطن چپ توسط یکی از اساتید که کاملا به مطالعه کور بوده بررسی و نتایج بدست آمده در چک لیست پژوهشی ثبت شد. سپس نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش نسخه ی بیست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در بررسی نتایج LVH Criteria مثبت ، 21 (%0/35) بیمارSokolow-Lyon criteria ، 32 (33%/53) بیمار Cornell voltage criteria ، 49 (67%/81) بیمار SD+SV4 بوده است. جریان خون بعد از PCI در 2 (%25/1) بیمار NO Reflow ، 24 (1%/15) بیمار Slow flow و 133 (%6/83) بیمار نرمال بوده است. در این مطالعه بین محور قلب و معیار های هیپرتروفی بطن چپ با وقوع پدیده No-Reflow یا Slow-Flow ارتباط معنی دار دیده شد. و هیپرتروفی بطن چپ با (حساسیت 61.54% و ویژگی 66.92%) پیش بینی کننده ی پدیده ی No-Reflow یا Slow-Flow در بیماران با آنژین مزمن پایدار بود.