اثر کروسین بر بیان ژن های مرتبط با اتوفاژی در بافت ریه موش های سوری حساس شده با اوالبومین

Abstract

اثر بخشی کروسین در بیماری های التهابی ریه مثل آسم ثابت شده است ولی تاکنون گزارشات اندکی در مورد مکانیسم اصلی اثرات درمانی کروسین در آسم وجود دارد .در این مطالعه اثر کروسین بر بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی در بافت ریه موشهای سوری حساس شده با اوالبومین بررسی شد. روش کار: 40 سر موش سوری به صورت تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل(C)، گروه آسم (A)، گروه آسمی+کروسین 25 (A+Cr25)، گروه آسمی+کروسین50 (A+Cr50) و گروه آسمی+کروسین 100(A+Cr100). در گروههای آسمی ، موشهای سوری در یک دوره 32 روزه در معرض اوالبومین قرار گرفتند.کروسین به صورت داخل صفاقی (mg/kg 25 ،50 و 100) از روز 28 تا 32 (به مدت 5 روز) متوالی تزریق شد. یک روز بعد از القا آسم(روز 33) ،بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی همراه با تغییرات پاتولوژیک در بافت ریه موشهای سوری بررسی شد. یافته¬ها: نتایج این مطالعه افزایش تغییرات پاتولوژیک و افزایش بیان ژنهای Becline-1، LC3 و P62 را در بافت ریه گروه های آسمی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.کروسین در دوزهای mg/kg 50 و 100 باعث مهار پاسخ اتوفاژیک ناشی از اوالبومین شد در حالی که تزریق کروسین با دوز پایین (دوز mg/kg 25) اثرات مفیدی نشان نداد.