بررسی ارزش تشخیصی نسبت نوتروفیل بر لنفوسیت و نسبت پلاکت بر لنفوسیت در تعیین شدت پانکراتیت در بیماران مبتلا به پانکراتیت حاد

Abstract

پانکراتیت حاد که اختلال عملکرد پانکراس به همراه آسیب آسینار و التهاب موضعی وسیستمیک که بصورت حاد ایجاد شده است بیماری شایعی است که طیف وسیعی از موارد خود محدود شونده با علایم خفیف تا موارد شدید سیستمیک و منجر به مرگ را شامل می شود.در حال حاضر جهت پیش بینی پروگنوز و شدت بیماری از سیستم امتیاز دهی BISAP به طور معمول استفاده می شود که با توجه به امکان محاسبه آن بعد از گذشت 24 ساعت از زمان بستری بیمار نتایج قابلیت دسترسی سریع را ندارند و امکان مداخلات فوری برای بیمار میسر نمیباشد این بحث در موارد بیماری شدیدتر بسیار حایز اهمیت بوده و امکان برسی و ارزیابی شدت و پروگنوز بیماری در ساعات اولیه با روشهای نوین در کاهش موربیدیتی و مورتالیته بیماران ماثر خواهد بود لذا سعی شد که با بکارگیری مولفه های التهابی عفونی نتایج آزمایش ساده خون شامل نسبت نوتروفیل بر لنفوسیت و پلاکت بر لنفوسیت پروگنوز سریع و صحیحی از شدت بیماری دست پیدا کنیم. اهداف هدف اصلی طرح برسی ارزش تشخیصی نسبت نوتروفیل بر لنفوسیت و نسبت پلاکت بر لنفوسیت در تعیین شدت پانکراتیت حاد در بیماران مبتلا به پانکراتیت حاد است

مواد و روش ها در این مطالعه که به شکل مطالعه مقطعی(Cross Sectional) طراحی شده است در مجموع 98 نفر بیمار بستری در بیمارستان امام رضای تبریز مبتلا به پانکراتیت حاد با اتیولوری غالب سنگ مجاری صفراوی انتخاب شده و آزمایش CBC DIFF اخذ و امتیاز BISAP هم محاسبه و مقایسه میشوند. نتایج در برسی داده های بدست آمده از مطالعه و حذف فاکتور های مخدوش کننده و تحلیل نتایج مشخص شد که با افزایش امتیاز BISAP مقادیر نسبت های پلاکت بر لنفوسیت و نوتروفیل بر لنفوسیت هم افزایش می یابد .