تهیه و بررسی هیدروژل های درجا ژل شونده بر پایه پولوکسامر407 و ژلان گام برای رهش توام داروهای کورتیکواستروئیدی و آنتی بیوتیک های چشمی

Abstract

هیدروژل های در جا ژل شونده محلول های مایع پلیمری هستند که با قرارگیری در محیط چشم تبدیل به ژل میشوند. پولوکسامر 407 با افزایش دما تبدیل به ژل می شود.ژلان گام در حضور کاتیون های چشم تبدیل به ژل می شود.نانوپارتیکل های کیتوزان سریعا از چشم حذف می شوند.برای حل این مشکل، میتوان نانوپارتیکل های کیتوزان را در هیدروژل های چشمی لود کرد تا زمان ماندگاری در چشم افزایش یابد. هدف: در این مطالعه هیدروژل در جا ژل شونده بر پایه پولوکسامر407 –ژلان گام طراحی و بررسی شده است. روش کار: نانوپارتیکل های کیتوزان با روش ژله شدن یونی تهیه گردید. خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانوپارتیکل ها به وسیله DLS و UV spectrophotometry ارزیابی گردید. محلول پولوکسامر-ژلان گام به وسیله روش سرد تهیه گردید.خصوصیات فیزیکوشیمیایی هیدروژل به وسیله تکنیک های مختلف شامل روش لوله معکوس، رئولوژی،FT-IR، بررسی خصوصیات تورمی، SEM، تست ریلیز برون تنی، تست آنتی باکتریال و تست MTT بررسی گردید. نتایج: نانوپارتیکل های کیتوزان حاوی دگزامتازون خصوصیات مناسبی از خود نشان دادند که مناسب مصارف چشمی میباشد. افزودن 0.1% ژلان گام ویسکوزیته هیدروژل پولوکسامر 407 را به طور قابل توجهی افزایش داد.بر هم کنش های هیدروژنی بین گروه های عاملی پلیمرها و داروها در نتایج FT-IR مشهود بود..نتایج SEM نشان دهنده ی ساختار متخلخل هیدروژل ها بود.نتایج تست ریلیز و تست آنتی باکتریال ریلیز طولانی مدت و موثر داروها از هیدروژل را نشان دادند. بحث و بررسی:

نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که افزودن ژلان گام به دلیل تشکیل پیوند های هیدروژنی، خصوصیات ژل شدن پولوکسامر 407 را بهبود می بخشد. نتایج تست رهش و تست آنتی باکتریال رهش طولانی مدت و موثر داروها از هیدروژل را نشان دادند.با توجه به این نتایج سیستم طراحی شده قابلیت استفاده به عنوان سیستم نوین دارورسانی چشمی را دارد.