| dc.contributor.advisor | اصلان آبادی, ناصر | |
| dc.contributor.advisor | غفاری, صمد | |
| dc.contributor.advisor | سهرابی, بهرام | |
| dc.contributor.author | مشگی, شهلا | |
| dc.date.accessioned | 2021-12-14T07:19:42Z | |
| dc.date.available | 2021-12-14T07:19:42Z | |
| dc.date.issued | 1398 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/65691 | |
| dc.description.abstract | هدف از مطالعه آينده نگر حاضر پاسخ به اين سؤال است که آيا سطح سرمي هورمون هاي تيروئيدي در بيماران STEMI در بدو پذيرش در موفقيت PCI اوليه که معمولا بصورت ST resolution پس از PCI اندازه گيري مي شود مؤثر است يا خير.
روش انجام کار: در اين مطالعه تعداد 500 بيمار STEMI که تحت آنژيوپلاستي اوليه قرار گرفته‌اند وارد مطالعه شدند. در بدو ورود بيماران به اورژانس هورمون هاي تيروئيدي و TSH و آنزيمهاي قلبي از نمونه وريدي اين بيماران گرفته و به آزمايشگاه ارسال شد. ECG بدو ورود و 60 دقيقه بعد از PCI اوليه اخذ و ميزان ST Resolution بصورت درصد مشخص شد. بیماران به دو گروه کمتر(گروه اول) و بیشتر (گروه دوم) از 50 % تقسيم شدند. ارتباط بین هورمونهای تیروئیدی، میزان ST Resolution، مرگ و میر و MACE بررسی شد.
نتایج: در بین بیماران 401 نفر (2/80 درصد) مذکر و 99 نفر (8/19 درصد) مونث بودند که از لحاظ آماری معنی دار بود(001/0 > P). میانگین سنی بیماران در این مطالعه برابر با 32/11 ± 22/57 بود. در 152 بیمار (4/30 درصد) ST resolution برابر یا کمتر از 50 درصد و در 348 بیمار (6/69 درصد) این کاهش بیشتر از 50 درصد بود. میانگین T4 آزاد (FT4) در بیماران گروه اول 37/12 ± 76/16 و در بیماران گروه دوم برابر با 84/8 ± 93/15 بود که از لحاظ آماری معنی دار نبود (06/0 = P). از طرفی دیگر، بررسی ارتباط بین میزان FT4 و پاسخ به درمان در بیماران نشان از عدم تاثیر معنی دار میزان FT4 در پاسخ به درمان این بیماران دارد (55/0 = P). در بررسی از نظر میزان FT3، بیماران در گروه اول میانگین 05/2 ± 97/4 و در گروه دوم 87/1 ± 87/4 داشتند. این تفاوت بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود(18/0 = P). در بررسی ارتباط بین سطوح FT3 و میزان پاسخ به درمان هیچ ارتباط معنی داری یافت نشد (46/0 = P). میزان TSH در بیماران گروه اول به شکل میانگین برابر با 35/1 ± 52/1 و در بیماران گروه دوم برابر با 62/1 ± 79/1 بود که از لحاظ آماری معنی دار نبود (08/0 = P). بررسی ارتباط بین سطوح TSH و پاسخ به درمان نشان از عدم وابستگی معنی دار (17/0 = P) داشت. ارتباط بین هیپوتیروئیدی و میزان پاسخ به درمان نشان از عدم ارتباط معنی‌دار بین این دو فاکتور داشت (42/0 = P). ارزیابی آماری بین هایپوتیروئیدی و مرگ و میر و بروز MACE در این مطالعه، نشان از عدم ارتباط معنی‌دار داشت (به ترتیب (32/0 = P و59/0 P= ). از طرف دیگر، بررسی پایین بودن FT3 در بیماران نیز هیچ ارتباط معنی‌داری با مورتالیتی و MACE به دست نداد (به ترتیب48/0 P= و 81/0 P=). | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی | en_US |
| dc.subject | هیپوتیروئیدی | en_US |
| dc.subject | MI حاد | en_US |
| dc.subject | مورتالیتی | en_US |
| dc.subject | MACE | en_US |
| dc.title | تحت آنژيوپلاستي اوليه ST در بيماران انفارکتوس حاد ميوکارد با بالا رفتن قطعه ST-RESOULUTION ارتباط هورمون هاي تيروئيدي با ميزان | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | سپرهم, احمد | |
| dc.identifier.docno | 6010136 | en_US |
| dc.identifier.callno | 10136 | en_US |
| dc.description.discipline | قلب و عروق | en_US |
| dc.description.degree | دکترای تخصصی | en_US |
