بررسی اثرات موبیلیزاسیون مفصل آکرومیوکلاویکولار بر علایم و عملکرد بیماران مبتلا به شانه منجمد: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

Abstract

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات موبیلیزاسیون مفصل آکرومیوکلاویکولار بر علایم و عملکرد بیماران مبتلا به شانه منجمد است. روش اجرا: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور می باشد. بیماران با تشخیص شانه منجمد که در طی یکسال به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کرده بودند از طریق نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی به دو گروه موبیلیزاسیون مفصل آکرومیوکلاویکولر (بمدت 6 جلسه بهمراه انجام 10جلسه فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی شانه در منزل) وگروه کنترل فیزیوتراپی ( فیزیوتراپی روتین بمدت 10 جلسه به همراه انجام ورزش های شانه در منزل) تقسیم شدند. پیامدهای اولیه شامل دامنه های حرکتی مفصل شانه و ناتوانی که توسط گونیومتر و پرسشنامه ایندکس درد و ناتوانی شانه بترتیب ارزیابی شد، بودند و پیامد ثانویه شدت درد است که با مقیاس بصری درد ارزیایی گردید. متغییرهای مطالعه قبل ازشروع مداخله ، بعد از اتمام مداخله و یک ماه بعد از اتمام مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: در کل 24 نفر درگروه موبیلیزاسیون مفصل آکرومیوکلاویکولار، 23 نفر در گروه کنترل فیزیوتراپی در نهایت تحت آنالیز قرار گرفتند. در هر دو گروه در تمام متغییرها تفاوت قابل توجهی بعد از اتمام درمان و یک ماه بعد از اتمام درمان مشاهده شد(05/0 P<). بهبودی معنی داری در شدت درد و ناتوانی در گروه موبیلیزاسیون درمقایسه با گروه کنترل در طول کل مطالعه حاصل شد(001/0 > P).دامنه حرکتی ابداکشن فعال شانه بلافاصله بعد از اتمام درمان در گروه موبیلیزاسیون بطور قابل ملاحظه ای بهتر شده بود(025/0=P ) اما در سایر دامنه های حرکتی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 < P).