اثر محافظتی بتا لاپاکون بر عملکرد شناختی، التهاب نورونی و اتوفاژی در موش‎های مدل آلزایمری القا شده توسط آمیلوئید بتا

Abstract

التهاب و استرس اکسیداتیو، به شدت در نقص‎های شناختی القا شده توسط آمیلوئید بتا درگیر می‎شوند. بتا لاپاکون (β-Lapachone, β-LAP) یک فعال‎کننده طبیعی NAD(P)H کینون اکسیدوردوکتاز 1 (NAD(P)H:quinone oxidoreductase, NQO1) است که دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می‎باشد. این مطالعه اثر β-LAP را روی نقص شناختی القا شده توسط آمیلوئید بتا، استرس اکسیداتیو، التهاب نورونی، آپوپتوز و جریان اتوفاژی در هیپوکامپ بررسی کرد. مواد و روش¬ها: 40 موش‎ نر هشت هفته‎ای به طور تصادفی به پنج گروه کنترل، sham ، (βL)-LAP β، Aβ و Aβ + βL تقسیم‎بندی شدند. از تزریق درون بطنی Aβ1-42 برای ایجاد مدل آلزایمری استفاده شد. موش‎های در گروه‎های βL و Aβ + βL، بتالاپاکون (mg/kg10) به صورت درون صفاقی (i.p) به مدت 4 روز دریافت کردند. یافته¬ها: نتایج نشان داد که β-LAP نقص حافظه را که توسط تست تشخیصی شیء جدید (Nobel object recognition, NOR) و تست بارنز اندازه‎گیری شد، در موش‎های دریافت کننده آمیلوئید بتا کاهش داد. به علاوه آمیلوئید بتا منجر به فعال‎سازی اینفلامازوم شد که با افزایش سطح کاسپاز 1 و IL-1β مشخص شد. به هر حال، β-LAP توانست به طور برجسته باعث کاهش ROS و بهبود جریان اتوفاژی شود. به علاوه موش‎های درمان شده با β-LAP افزایش نسبت NAD+/NADH و سطح SIRT1 (Sirtuin 1) را در هپوکامپ نشان دادند. این نتایج همراه با تعداد کمتر سلول‎های تانل مثبت، آتروفی و نابودی کمتر نورون‎های دنتال جایروس هیپوکامپ بود.