فراوانی اختلالات نقص ایمنی اولیه¬ در مبتلایان به سندرم داون

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین اختلالات ایمونولوژیک و عفونت های مکرر در گروهی از بیماران مبتلا به سندرم داون می باشد. روش کار: اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی ( ایمونولوژیکی ) 30 بیمار مبتلا به سندرم داون مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز در فاصله زمانی 1398-1397 جمع آوری گردید. جهت مقایسه پارامترهای ایمونولوژیک بیماران با مقادیر نرمال ، بیماران به گروه های سنی مشخصی که در مطالعه مرجع استفاده شده بود، تقسیم شدند. نتایج : در این بیماران ،پنومونی مکرر(7/86 درصد) و اوتیت میانی (3/53 درصد) بترتیب شایعترین عفونتها بودند . همه بیماران به دلیل عفونت ، بیش از یک نوبت در بیمارستان بستری شده بودند. در تمام گروه های سنی CD19+ به طور قابل توجهی پایین تر از حد طبیعی بود ، در حالی که CD3+, CD4+ ،CD4/CD8 ratio مشخصا در بیماران کمتر از یک سال و همچنین در بیماران بین 6-12 سال پایین تر از حد طبیعی بود. از طرف دیگر ، سطح IgG سرم در گروه سنی 7-12 ماه بالاتر از حد طبیعی بود .اگر چه سطح IgA سرم در بیماران گروههای سنی 4-6 سال و همچنین 10-11 سال پایین تر بودند ، اما در بیماران گروه سنی 1 تا 3 ساله بالاتر بود. همچنین در بررسی ایزوهماگلوتیناسیون گروههای خونی ،در کل 74% از بیماران اختلال در عملکرد B لنفوسیت داشتند.