بررسی ارتباط بین نتیجه مثبت کاذب سطح سرمی استامینوفن با غلظت سرمی اوره و کراتینین دربیماران نارسایی کلیوی: با علم به عدم مصرف استامینوفن

Abstract

مقدمه: به طور پیش فرض در تمام مسمومیت های با منشا ناشناخته، سطح سرمی استامینوفن اندازه گیری می شود. بیماران مسموم یا مشکوک به مسمومیت با عامل ناشناخته گاهاً دچار نارسایی کلیوی و اورمی نیز می شوند که این وضعیت میتواند منجر به نتیجه مثبت کاذب سطح سرمی استامینوفن در اندازه گیری به روش اسپکتروفتومتری شود. هدف: بررسی ارتباط بین نتیجه مثبت کاذب سطح سرمی استامینوفن با غلظت سرمی اوره و کراتینین دربیماران نارسایی کلیوی. مواد و روش ها: از 30 بیمار ESRD (end-stage renal disease) که تحت همودیالیز بودند، بعد از اخذ رضایت آگاهانه به میزان 5 سی سی نمونه خون اضافی قبل از دیالیز گرفته شد. جهت تشخیص عدم مصرف استامینوفن توسط بیمار، تست تشخیصی ارتوکرزول انجام شد. براي تعيين غلظت سرمی استامينوفن از روش اسپكتروفتومتري استفاده شد. سپس میزان استامینوفن بدست آمده با مقدار کراتینین و اوره خون مقایسه گردید. یافته ها: علی رغم عدم مصرف استامینوفن، سطح سرمی استامینوفن با میانگینµg/ml 49/9 ± 73/65 در این بیماران بالا بود. سطح کراتینین با میانگین mg/dl 74/2 ± 83/8 و میزان اوره با میانگین mg/dl 78/26 ± 67/130 در همه بیماران در وضعیت غیر نرمال بود. سرعت فیلتراسیون گلومرولی میانگین ml/min/1.73m2 47/2 ± 06/6 اندازه گیری شد. با این حال بین میزان کراتینین، اوره خون و میزان سرعت فیلتراسیون گلومرولی با سطح سرمی استامینوفن رابطه ی معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). نتیجه گیری: به نظر می رسد با وجود عدم مصرف استامینوفن، در بیماران نارسایی مزمن کلیوی علاوه بر اوره و کراتینین، مواد سمی دیگری هم افزایش پیدا می کنند که ممکن است هر کدام از این موارد باعث تداخل در اسپکتروفتومتری و گزارش سطح بالای استامینوفن خون گردد.