اجراي راهنماي باليني تغذيه وريدي استاندارد و مقايسه پيامدهاي زودرس آن با روش مرسوم تغذيه وريدي در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی الزهراء(س) تبریز

Abstract

تغذیه وریدی (PN) یک مؤلفه اساسی در مدیریت بسیاری از نوزادان تازه متولد شده ، به ویژه نوزادان با وزن کم زودرس، که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU ) بستری می شوند، است. این مطالعه با هدف اجراي راهنماي باليني تغذيه وريدي استاندارد و مقايسه پيامدهاي زودرس آن با روش مرسوم تغذيه وريدي در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان مركز آموزشی درمانی الزهراء(س) تبریز انجام گرفت.

روش کار: این مطالعه به صورت بررسی مقطعی (Cross Sectional) صورت گرفته است و جامعه آماری آن شامل نوزادان نارس زیر 32 هفته و یا کمتر از 1250 گرم بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز می باشد که در دو گروه قبل از استقرار راهنمای بالینی تغذیه وریدی (گروه ۱) و بعد از استقرار راهنمای بالینی تغذیه وریدی (گروه ۲) با تعداد 70 نمونه براي هر گروه انجام شده است. میزان تجویز انرژی و همچنين ميزان مواد تغذیه ای ماکرونوترینت شامل کربوهیدرات، پروتئین و چربی، ميزان کاهش وزن اولیه و وزن گیری نوزادان و عوامل موثر در پیش آگهی زودرس بیماران دو گروه با استفاده از روشهای آماری توصیفی، آزمون کای و تی مستقل با استفاده از نرم افزار آماری spss.18 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد میزان دریافت انرژی و مواد درشت مغذی (Macronutrient) و میزان دریافت گلوکز، آمینواسید و اینترالیپید وریدی در گروه ۲، بطور معنی داری بیشتر از گروه ۱ بود. میزان کالری دریافتی، در گروه ۲ با میانگین cal/kg/d 2/85 و با انحراف معیار 8/17 بوده و در گروه ۱ ، cal/kg/d 4/67 و با انحراف معیار 7/14 بود و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001) . میزان وزن گیری در 28 روز اول زندگی و وزن 28 روزگی در گروه ۲ به طور معنی داری بیشتر از گروه ۱ بود. همچنین تفاوت معنی داری در در دور سر زمان ترخیص و میزان دور سر اضافه شده در زمان ترخیص بین دو گروه وجود داشت (P=0.001). میزان سپسیس باکتریایی با کشت خون مثبت، در گروه ۲ به تعداد ۷ نفر و در گروه ۱ به تعداد 16 نفر گزارش شد که تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. (P=0.03)