ارزیابی مارکرهای عملکردی کبدی در شیت سلولهای کبدی تولید شده با پلیمر حساس دمایی در مقایسه با شیت تولید شده در ماتریکس سلول زدایی شده کبدی

Abstract

چکیده مقدمه: مهندسی بافت کبد از طریق فناوری سل شیت افق جدیدی را برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی کبدی ایجاد می کند. ماتریس خارج سلول سلول زدایی شده (dECM) به همراه پلیمرهای حساس به دما می تواند سطح هوشمندی برای توسعه سل شیت های هپاتوسیت را فراهم نماید. هدف این مطالعه ارزیابی مارکرهای عملکردی کبدی در شیت سلولهای کبدی تولید شده با پلیمر حساس دمایی در مقایسه با شیت تولید شده در ماتریکس سلول زدایی شده کبدی می باشد. مواد و روش ها کبد رت استخراج و سلول زدایی شد. جهت آنالیز dECM از روشهای رنگ آمیزی هیستولوژیکی، تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی و وسترن بلاتینگ استفاده شد. نسبت های 1:3 و 2:3 از هیدروژل نیپام و dECM تهیه و ساختار آنها با روش FT-IR بررسی شد. سپس سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی (AT-MSCs) در هر پلیت مخصوص حاوی مدل ها کشت داده شد و به سلولهای کبدی تمایز داده شدند. : در این مطالعه سه بستر شامل: ۱) هیدروژل نیپام، ۲) dECM ادغام شده در هیدروژل نیپام ،۳) داربست dECM تهیه شد. سپس AT-MSCs روی این سه مدل به سلولهای شبه هپاتوسیت تمایز داده شدند. بعد از سلول زایی مجدد، الگوی تمایزی و بیان مارکرهای کبدی در زمان های مختلف بر روی سل شیت های حاصل آنالیز شدند. نتایج: سل شیت های متراکم و کامل در هیدروژل نیپام حاوی dECM در مقایسه با دو گروه داربست dECM و هیدروژل نیپام مشاهده شد. عملکرد سلولهای تمایز یافته کبدی در سل شیت های حاصل با بررسی مارکرهایی مانند آلفافیتوپروتئین، سیتوکراتین ۱۸، سیتوکروم p450-2E1 و فسفوانول پیروات کربوکسیلاز به صورت معنی داری اختلاف نشان داد. نتیجه گیری کلی: هیدروژل نیپام ادغام شده با dECM قادر به حفظ عملکرد هپاتوسیت ها در سل شیت های حاصل بود که مرتبط با سطح بالای البومین، اوره، مارکرهای هپاتوسیت و سطح گلیکوژن در سلولهای شبه کبدی می باشد. همچنین ادغام dECM در هیدروژل نیپام می تواند به ایجاد ریز محیط جهت هدایت AT-MSCs به سوی تمایز و تکثیر کمک نماید.