بررسی تاثیر مصرف همزمان فولیک اسید در کودکان و نوجوانان با اختلال کم توجهی-بیش فعالیِ دریافت کننده ی متیل فنیدات

Abstract

مقدمه: اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات روانی در کودکان است. داروهای محرک مانند متیل فنیدیت موثرترین درمان ADHD می باشند که با وجود اثربخشی مناسب، معمولاً عوارض جانبی از قبیل کاهش اشتها و کاهش رشد را به همراه دارند. هدف: بررسی تاثیر مصرف همزمان فولیک اسید بر روی علائم بیماری، اشتها و شاخص های تن سنجی در کودکان و نوجوانان با اختلال کم توجهی – بیش فعالیِ دریافت کننده متیل فنیدیت روش کار: 100 کودک و نوجوان 6 تا 12 سال مبتلا به ADHD وارد مطالعه و به صورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند: گروه مداخله متیل فنیدیت (0.5-1mg/kg) به همراه فولیک اسید (1mg/day) و گروه کنترل فقط متیل فنیدیت (0.5-1mg/kg) دریافت کردند. ارزیابی ها بوسیله ی پرسش نامه کانرز والدین ، اندازه گیری های تن سنجی و پرسش نامه اشتها توسط روانپزشک در ابتدا و 4 ، 8 و 12 هفته پس از شروع مداخله انجام شد. تجزیه و تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر، برای مقایسه اثرات مداخله بر اندازه گیری ها در هر چهار زمان استفاده شد. یافته ها: میانگین سن کودکان 1.79 8.07 سال بود. دو گروه در ابتدای مطالعه از لحاظ سن و جنسیت تفاوت معنی داری نداشتند. وزن، قد، شاخص توده بدنی و علائم ADHD در هر دو گروه تفاوت آماری نداشتند. بر اساس نتایج مطالعه و P<0.05، استفاده همزمان از فولیک اسید با متیل فنیدیت در گروه مداخله باعث افزایش قابل توجه متغیرهای اشتها قبل و بعد از مداخله شد. نتیجه گیری: فولیک اسید باعث افزایش اشتهای کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD می شود. علاوه بر این، ممکن است باعث بهبود رشد و افزایش وزن شود.