| dc.contributor.advisor | سروش برحقی, محمدحسین | |
| dc.contributor.author | علیزاده, کمال | |
| dc.date.accessioned | 2021-10-20T07:27:26Z | |
| dc.date.available | 2021-10-20T07:27:26Z | |
| dc.date.issued | 1399 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/65320 | |
| dc.description.abstract | هدف نهایی درمان ریشه، ایجاد یک پرکردگی سه بعدی و سیل غیرقابل نفوذ در سراسر طول کانال ریشه و تطابق مناسب ماده پرکردگی با دیواره‌های عاجی جهت جلوگیری از نفوذ میکروارگانیسم‌ها و محصولات آنها به بافتهای پری رادیکولار می‌باشد.عدم وجود این تطابق با دیواره‌های کانال یا از دست رفتن آن به دلایل مختلف، منجر به ریزنشت ماده پرکردگی و در نتیجه پریودنتیت اپیکال می‌شود. لذا در این مطالعه به بررسی میزان ریزنشت باکتریال کانالهای با اپکس باز پرشده با مستر گوتاپرکای سایز ٨٠ و پلاگ اپیکال MTA، که به صورت ارتوگرید قرار داده شده، به همراه گوتاپرکا تزریقی پرداختیم.
مواد و روش ها:
در این مطالعه سطح ریشه ٦٠ دندان تک کانال دائمی بالغ انسانی پس از کشیدن توسط کورت پریودنتال تمیز و ضدعفونی شدند. پس از پاکسازی و شکل دهی کانالها، قسمت اپیکال کانالها توسط فرز گیتس گلیدن گشاد شدند و سپس نمونه‌ها به طور تصادفی در 4 گروه]1-گروه آزمایشی ۱(٢٥دندان): مستر گوتاپرکای 80 به همراه گوتاپرکای تزریقی 2-گروه آزمایشی 2(25دندان): پلاگ MTA به همراه گوتاپرکای تزریقی 3-گروه کنترل منفی(5 دندان) پرشده با گوتاپرکا 4-گروه کنترل مثبت (5 دندان) بدون پرکردگی[ قرار گرفتند. سپس ریزنشت باکتریایی نمونه ها در روز اول، هفتم، سی ام، شصتم و روز نودم بررسی شدند. داده های بدست آمده از این مطالعه با روشهای آماری توصیفی و با گزارش (میانگین و انحراف معیار) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.جهت مقایسه میزان ریزنشت در گروه ها، از آزمون Chi-square استفاده گردید. سطح معنی داری در این مطالعه p≤0.05 در نظر گرفته شد و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 17 انجام گرفت.
یافته ها:
4 درصد نمونه های بدون MTA (مسترگوتاپرکا 80) درروز هفتم دچار ریز نشت شدند، در حالی که در گروه های با MTA تا روز هفتم ریز نشتی مشاهده نشد. در گروه بدون MTA در روز هفتم 4 درصد، روز سی ام 12 درصد، روز شصتم 24 درصد و روز نودم 28 درصد و در گروه با MTA بترتیب در روز هفتم بدون ریزنشت، روز سی ام 4 درصد، روز شصتم 12 درصد و روز نودم 16 درصد نمونه ها دچار ریز نشت باکتریایی شدند. نتایج آنالیز chi-square این تفاوت را معنی دار گزارش کرد(P<0.05).
نتیجه گیری:
با توجه با نتایج ارزیابی داده های مورد آزمایش می توان گفت گذاشتن پلاگ MTA در دندان های با آپکس گشاد باعث کاهش میزان ریز نشت باکتریال نسبت به روش آبچوراسیون با گوتاپرکا می گردد. | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی | en_US |
| dc.subject | ریزنشت باکتریایی، MTA، پلاگ اپیکال،روش تزریقی آبچورا | en_US |
| dc.title | مقایسه میزان ریزنشت باکتریال کانالهای پرشده با دو تکنیک متفاوت آبچوراسیون در دندانهای با اپکس باز | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | اسکندری نژاد, مهسا | |
| dc.identifier.docno | 603403 | en_US |
| dc.identifier.callno | 61776 | en_US |
| dc.contributor.department | اندودنتیکس | en_US |
| dc.description.discipline | دندانپزشکی | en_US |
| dc.description.degree | دکترای عمومی | en_US |
| dc.citation.reviewer | فروغ ریحانی, محمد | |
| dc.citation.reviewer | قاسمی, نگین | |
| dc.citation.reviewer | کیمیایی, سودابه | |
