مقایسه دو روش پیگیری سامانه پیامکی (و/یا تلفنی) و پیگیری به روش معمول جهت ادامه درمان در بیماران مبتلا به سرطان مثانه غیر مهاجم به عضله پس از ترخیص

Abstract

پیگیری بیماران سرطان مثانه پس از درمان اولیه بر اساس یک سامانه طراحی شده پیامکی می تواند در تشویق بیماران برای انجام به موقع این مراحل کمک کننده باشد. دفعات مراجعه بسیاری از این بیماران به خصوص در شش ماهه اول زیاد بوده، مراجعات مکرر در بیماری که ظاهرا حال عمومی خوبی داشته، اغلب بدون علامت است، از جانب بسیاری از بیماران ممکن است امری بیهوده و غیر ضروری تلقی شود و به مرور زمان ترجیح دهند تا پیگیری ها را رها کنند.هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه دو روش پیگیری سامانه پیامکی (و/یا تلفنی) و پیگیری به روش معمول جهت ادامه درمان در بیماران مبتلا به سرطان مثانه غیر مهاجم به عضله پس از ترخیص می باشد. مواد و روش ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ کوهورت ﺑﻮده و جمعیت هدف شامل بیماران مبتلا به کارسینوم یوروتلیال مثانه از نوع غیر مهاجم به عضله به تعداد ۵۰ مورد در دو گروه مورد و کنترل بررسی شدند. در گروه مواجهه، اطلاع رسانی به بیماران در زمانهای لازم برای هر مراجعه و بوسیله پیامک و یا تلفنی انجام می شود. در گروه کنترل، روش مرسوم اطلاع رسانی که شامل توصیه به مراجعه بعدی در زمان هر نوبت ویزیت است انجام می گیرد. معیار تاثیر وجود یا عدم وجود تاخیر در مراجعات بوده این تاخیر بر اساس مجموع تعداد روزهای تاخیر در مراجعه برای سیستوسکوپی کنترل، تزریق های داخل مثانه ای BCG و یا بازبینی سیستوسکوپیک پس از TURBT اولیه یا انجام بررسی های دیگر مانند سیتولوژی ادرار و غیره بود. دو گروه از نظر این معیار مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: در بررسی مراجعه جهت سیستوسکوپی پس از درمان، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه در عدم مراجعه وجود دارد (۰۴۷/۰p=)؛ به طوری که در گروه مورد، ۴ بیمار (۱۶ درصد) و در گروه کنترل ۱۰ بیمار (۴۰ درصد) برای انجام سیستوسکوپی مراجعه نداشتند. همچنین در بررسی مراجعه جهت تزریق BCG داخل مثانه، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه در عدم مراجعه مشاهده شد (۰۳۴/۰p=). در گروه مورد، ۳ بیمار (۱۲ درصد) و در گروه کنترل، ۱۰ بیمار (۴۰ درصد) جهت تزریق BCG داخل مثانه مراجعه نکرده بودند.