مشخصه یابی پروتئین کرونای تشکیل شده بر روی نانوذرات کیتوزان اصلاح شده با فولیک اسید پس از انکوباسيون با پلاسمای بيماران مبتلا به سرطان پستان

Abstract

مقدمه: تأثیر غیرقابل انکار شکل گیری پروتئین کرونا بر کارآیی نانوذرات مورد نظر در رسیدن به سلولهای هدف در محیط زیست در چند مورد تحت شرایط پاتو فیزیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا ، ما نانوذرات کیتوزان اصلاح شده با اسید فولیک را سنتز کردیم ( FA-CS NPs) با غلظت های مختلف اسید فولیک (5 ، 10 و 20) و جهت ارزیابی کارآیی جذب در سلول های سرطان پستان انها را با پلاسمای طبیعی و پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان پستان انکوبه کردیم. مواد و روش ها: تشکیل پروتئین کرونا با افزایش اندازه ذرات و بار منفی سطح ، خواص فیزیکوشیمیایی NP های FA-CS را تغییر داد. الکتروفورز SDS-PAGE تفاوت هایی در نوع و میزان بارگذاری پروتئین های پلاسما در سطح NP ها نشان داد. بر اساس داده های MTT ، تشکیل پروتئین کرونا در اطراف NP ها اثرات سمیت سلولی بر روی سلولهای MDA-MB-231 ایجاد نکرده در حالی که میزان جذب را کاهش می دهد. تصویربرداری فلورسانس و تجزیه و تحلیل فلوسایتومتری نشان داد که جذب سلولی در مقایسه با پلاسمای بدون پروتئین کرونا در NP های انکوبه شده با پلاسمای افراد مبتلا به سرطان پستان به طور چشمگیری کاهش یافته است. نتایج: بر خلاف سلولهای MDA-MB-231 پستان ، سلولهای Raw264.7 به طور موثر NP های دارای پروتئین کرونا و بدون پروتئین کرونا را جذب می کنند ، که نشان دهنده جذب سلولی مبتنی بر گیرنده و لیگاند است. این داده ها نشان داد که پروتئین کرونای تشکیل شده بر روی NP های CS اصلاح شده با FA در بیماران مبتلا به سرطان پستان و افراد سالم کاملاً متفاوت است. این بدان معناست که پروتئین کرونایی که از پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان پستان به دست می آید ، تقریباً کارایی هدف گیری NP های CS اصلاح شده با FA را حتی در غلظت های مختلف مختل می کند ، در حالی که این رفتار را در مورد افراد سالم نشان نمی دهد. نتیجه گیری : بنابراین ، ما پیشنهاد می کنیم که پروتئین کرونای اولیه تشکیل شده بر روی NP های CS اصلاح شده با FA می تواند یک استراتژی کارآمد برای مبارزه با اختلالات سیستم ایمنی بدن به جای سرطان پستان باشد.