تاخیر بین بروز استروک و ارزیابی اولیه در بخش اورژانس

Abstract

اختلالات مغزی عروقی به کلیه ی عملکردهای غیر طبیعی سیستم عصبی مرکزی اطلاق می‎شود که در اثر ازهم گسیختگی سیستم طبیعی خونرسانی مغز به وجود می‎آید. بر اساس مطالعات انجام شده حدود دو سوم موارد سکته مغزی در سن بالای 65 سال روی می‎دهد. آمار سکته مغزی در ایران نیز چندان مناسب نیست. بر این اساس با توجه اهمیت موضوع از نظر بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی، کمبود اطلاعات اپیدمیولوژیکی سکته‎های مغزی و همچنین اهمیت شناخت دقیق علایم آن و اهمیت تشخیص زود هنگام و به موقع آن جهت درمان و مداخله سریع بیماران با استروک بر آن شدیم تا به بررسی میزان تاخیر در ارزیابی در بخش اورژانس از زمان بروز اولین علایم در بیمار بپردازیم و علل موجود را مورد ارزیابی قرار دهیم. تا ضمن تکمیل آمارهای میدانی و اپیدمیولوژیکی منطقه و مقایسه آن با بررسی‎های مشابه در کشورهای خارجی، اطلاعات مفیدی را جهت اقدامات بعدی و برخورد با بیماران در اختیار داشته باشیم و راه گشای مطالعات بعدی باشیم. مواد و روش‎ها: بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام رضای تبریز در سال 1398 که با شک به سکته مغزی جهت ارزیابی‎های تشخیصی تحت بررسی قرار گرفته اند و سکته مغزی در آنها مسجل شده است وارد مطالعه شده که حجم نمونه به صورت تمام شماری بود و اطلاعات از پرونده بیماران استخراج شد. یافته‎ها: در این مطالعه ۸۳۰ بیمار مورد مطالعه قرار گرفت که میانگین سنی در حدود ۷۲ سال بوده است. تنها 6/23درصد بیماران با EMS به اورژانس اورده شده بودند بقیه توسط همراهان و با وسیله‎ی شخصی مراجعه نموده بودند. ۶/۵۱ درصد بیماران مونث و ۴/4۸ درصد بیماران مذکر بودند. 1/27درصد بیماران سابقه‎ی بیماری قلبی عروقی، ۸/6۱ درصد سابقه‎ی بیماری زمینه‎ای و 9/13درصد سابقه‎ی سکته‎ی مغزی قبلی داشتند. در این مطالعه بین مدت زمان مراجعه به اورژانس و تست تکلم و تست صورت مثبت ارتباط معنی داری وجود داشت و در بیماران با تست صورت مثبت و تست تکلم مثبت با افزایش مدت زمان بین بروز علایم و مراجعه به بیمارستان ارتباط معنی داری وجود داشت.