بررسی تاثیر کوتاه مدت نوردرمانی تراجمجمه¬ای بر عملکرد حرکتی افراد سالم
Abstract
مقدمه: نوردرمانی تراجمجمه ای یک روش نوین و غیرتهاجمی است که در آن از نور با طول موج نزدیک مادون قرمز با منبع نوری لیزر یا ال ای دی جهت تابش به جمجمه استفاده می شود. مطالعات بسیاری بهبود علایم نورولوژیکی و روانشناختی را توسط این روش نشان داده اند. تا جاییکه اطلاع داریم تاکنون هیچ مطالعه ای بطور ویژه، سودمندی این روش را در جهت تغییر عملکرد حرکتی بررسی نکرده است.
هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کوتاه مدت نوردرمانی تراجمجمه ای بر عملکرد حرکتی افراد سالم طراحی و اجرا شد.
روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یک سویه کور است که در آن 56 نفر از افراد راست دست سالم با دامنه سنی 30-18 سال بصورت تصادفی در چهار گروه دسته بندی شدند: 1) گروه درمان با اعمال لیزر بر روی نقطه ی C3، 2) گروه شم با اعمال لیزر بر روی نقطه ی C3، 3) گروه درمان با اعمال لیزر بر روی نقطه ی C4، 4) گروه شم با اعمال لیزر بر روی نقطه ی C4. در این مطالعه از اعمال یک جلسه لیزر با طول موج 808 نانومتر، دانسیته انرژی 60 ژول بر سانتی متر مربع و دانسیته توان 200 میلی وات بر سانتی متر مربع جهت تابش به نقاط C3 و C4 جمجمه به مدت 5 دقیقه استفاده شد. تغییر در تعداد ضربات انگشت به عنوان شاخصی از عملکرد حرکتی بلافاصله قبل و بعد از نوردرمانی تراجمجمه ای مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد ضربات انگشت در هر دو دست گروه نوردرمانی بر روی نقطه ی C3 بطور معناداری افزایش یافت (05/0P<).
نتیجه گیری: در افراد راست دست، نوردرمانی تراجمجمه ای با منبع نوری لیزر بر روی نقطه‌ی C3 کورتکس حرکتی می تواند منجر به افزایش تعداد ضربات انگشت به عنوان شاخصی از بهبود عملکرد حرکتی در هر دو دست شود.