ارزش پیش بینی سطح لپتین مایع فولیکولی ومقاومت به انسولین در میزان موفقیت میکرواینجکشن

Abstract

نازائی یکی از شکایت‌های مهم و شایع سیستم تناسلی محسوب می¬شود و با عدم حاملگی بعد از 12 ماه رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های پیشگیرانه تعریف می¬شود. در دهه‌های اخیر، حاملگی از طریق تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) به عنوان یکی از روش¬های باارزش و پرقدرت جهت درمان نازائی بکار گرفته شده است. تاکنون تعدادی از عوامل موثر در نتایج ICSI شناخته شده است، از جمله چاقی که معضلی در جوامع امروزی است و در زنان سنین باروری شایع می¬باشد و اثر منفی در سلامت باروری دارد و با اختلالات قاعدگی، نازایی، مقاومت به انسولین، عدم تخمک‌گذاری و پاسخ نامناسب تخمدان‌ها به تحریک تخمک‌گذاری همراهی دارد. لپتین، ملکول پپتیدی کوچکی است که توسط سلول‌های چربی ترشح می¬شود و نقش مهمی در تنظیم چربی بدن دارد. بین افزایش وزن و مقاومت به انسولین و سطح لپتین سرمی ارتباط وجود دارد. افزایش سطح لپتین سرمی و مایع فولیکولی می‌تواند نقش مهاری در رشد و تکامل فولیکولی داشته باشد. مواد و روش ها: ۴۰ نفر از زنان نابارور مراجعه‌کننده به درمانگاه نازایی بیمارستان الزهراء تبریز که به دلیل عامل مردانه کاندید ICSI شده‌اند وارد این مطالعه شدند. در این بیماران داده‌های دیگر شامل قد، وزن، BMI، تعداد فولیکول‌ها، تعداد تخمک‌ها و امبریوها پس از عمل پانکچر بدست آمد. پس از آن، افراد به آزمایشگاه معرفی شده و در وضعیت ناشتا از تمام آنها 5 سی‌سی خون وریدي براي بررسی قند خون ناشتا، سطح انسولین، سطح سرمی لپتین و مقاومت به انسولین گرفته شد. پس از تحریک تخمک‌گذاری با گنادوتروپین‌ها زمانی که تعداد سه یا بیشتر فولیکول غالب در سونوگرافی مشخص بود، پس از تجویز HCG، بیماران تحت پونکسیون تخمدان‌ها قرار گرفتند و مایع فولیکولی از نظر سطح استروژن و پروژسترون و لپتین مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس جنین‌های حاصل از ICSI به داخل رحم منتقل شده و میزان لقاح و حاملگی در طی سیکل‌ها مشخص گردید. یافته‌ها: در مطالعه حاضر در ميانگينBMI در زنانِ با انتقال جنین موفق و زنانِ با انتقال جنین ناموفق اختلاف معنی‌داري مشاهده شد (p<0.0001). همچنین میزان انسولین و مقاومت به انسولین در افرادی که انتقال جنین ناموفق داشتند بیشتر از گروهی بود که ICSI و انتقال جنین موفق داشتند (p<0.0001). میزان لپتین سرمی و مایع فولیکولی در زنان با انتقال جنین ناموفق بیشتر از زنانی بود که انتقال جنین در آنها به دنبال ICSI موفق بود (p<0.0001). نتایج قسمت دیگری از مطالعه حاضر نشان داد که هیچ تفاوت معنی‌داری در غلظت سرمی هورمون‌های FSH، استرادیول و پروژسترون بین خانم‌های مورد مطالعه در دو گروه (گروه با انتقال جنین موفق و ناموفق) وجود نداشت.