Show simple item record

dc.contributor.advisorآقازاده, زهرا
dc.contributor.authorامینی دهکردی, سید آرمان
dc.date.accessioned2021-09-04T09:28:48Z
dc.date.available2021-09-04T09:28:48Z
dc.date.issued1400/6/7en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/65043
dc.description.abstractزمینه و هدف: با توجه به اهمیت بالای مشکلات دهانی در بیماران مبتلا به دیابت و وجود رابطه دو طرفه بین کنترل گلایسمیک و سلامت دهانی به خصوص لثه ای در این بیماران، بررسی نقش میزان کنترل گلایسمیک و مقادیر HbA1c میتواند کمک زیادی به افزایش کیفیت زندگی این بیماران کند. با توجه به اینکه مطالعات اندکی در زمینه بررسی تاثیرات میزان کنترل بیماری دیابت (به خصوص HbA1C) بر روی شاخص های سلامت دندانی وجود دارد، و با توجه به اینکه سلامت دهان و دندان از اولویت های سلامت جامعه است، لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان آسیبهای دندانی و لثه ای در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 کنترل شده و کنترل نشده می باشد. روش اجرا: در این مطالعه توصیفی-مقطعی150 نفر از بیماران دیابتی نوع دو در سه گروه با HbA1c زیر 7، گروه با HbA1c بین 7 تا 9 و گروه با HbA1c بالای 9 مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده معاینه دهان برای شاخص DMFT و شاخص لثه¬ای بدست آمد و متغیرهاي دموگرافیک از طریق پرسشنامه جمع آوري گردیـد. برای اندازه¬گیری HbA1C و FBS بیماران آزمایش خون درخواست شد. در نهايت اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماري SPSS17 تجزيه و تحليل شد و سطح معنی¬داری P<0.05 تعیین گردید. یافته¬ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که اختلاف آماری معنی¬داری در میانگین تعداد دندانهای پوسیده (P=0.017) از دست رفته (P=0.034)، و شاخص کلی DMFT بین سه گروه وجود داشت (P < 0.001). درحالیکه میانگین تعداد دندانهای ترمیم شده بین سه گروه معنی دار نبود (P=0.346). همچنین تفاوت آماری معنی¬داری در پلاک ایندکس (P=0.031) در سه گروه مورد مطالعه وجود داشت. بطوریکه در گروه دیابت کنترل شده در مقایسه با دو گروه دیگر با HbA1C بالاتر، بطور معنی داری پایین تر بود. اما تفاوت آماری معنی¬داری در خونریزی در حین پروب کردن در بین سه گروه مشاهده نشد (P=0.165). همچنین میانگین شاخص لثه¬ای نیز در گروه دیابت بد کنترل شده نسبت به دو گروه دیگر بطور معنی¬داری بالاتر بود (P=0.015). نتیجه¬گیری: از مطالعه حاضر چنین نتیجه¬گیری می¬شود که میانگین شاخص¬های سلامت دهان در گروه HbA1c زیر 7، گروه با HbA1c بین 7 تا 9 و گروه با HbA1c بالای 9 افزایش معنی¬دار داشت بنابراین لازم است به بیماران دیابتی بویژه بیمارانی که میزان HbA1C آنها بالاتر از 9درصد است، در این زمینه آگاهی داده شود.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکیen_US
dc.subjectدیابت نوع 2، شاخص DMFT، شاخص لثه¬ایen_US
dc.titleمقایسه شاخص های سلامت دهانی در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 کنترل شده و کنترل نشدهen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorکاتبی, کتایون
dc.contributor.supervisorصدرا, وحیده
dc.identifier.docno603631en_US
dc.identifier.callno65756en_US
dc.contributor.departmentتشخیص بیماریهای دهانen_US
dc.description.disciplineدندانپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US
dc.citation.reviewerشریفی فرد, نسرین
dc.citation.reviewerیاسمینه, ندا
dc.citation.reviewerبهلولی, سپیده
dc.citation.reviewerمبصری
dc.citation.reviewerتراب, علی
dc.citation.reviewerپورلک, طناز


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record