مقايسه تعبیه باز و تحت گاید سونوگرافی کاتتر ورید مرکزی در کودکان با وزن کمتر از پنج کیلوگرم

Abstract

هدف از انجام این مطالعه نیز بررسی میزان توانایی سونوگرافی در کاهش بروز عوارض حین تعبیه کاتتر در کودکان با وزن کمتر از 5 کیلوگرم می‌باشد. روش كار: 111 کودک با وزن کمتر از 5 کیلوگرم که نیازمند کاتتر ورید مرکزی بودند با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول (55 بیمار) با روش seldinger wire و با کمک سونوگرافی و در گروه دوم (56 بیمار) با روش باز کاتتر ورید مرکزی تعبیه شد. بروز عوارضی از قبیل هماتوم، پنوموتوراکس، هموتوراکس، خونریزی، ورود سوزن به داخل شریان، آریتمی و مرگ بیماران در حین تعبیه کاتتر با هر کدام از روش ها در اتاق عمل ثبت شد. بیماران دو هفته پس از تعبیه کاتتر از نظر بروز ترومبوز، انسداد کاتتر و مهاجرت نوک کاتتر (با انجام اکوکاردیوگرافی دو هفته بعد)، عفونت، خارج شدن کاتتر، عدم کارکرد کاتتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتايج: میزان موفقیت تعبیه کاتتر در روش تحت گاید سونوگرافی 5/85% بدست آمد. بروز ترومبوز (6/3% در مقابل 4/5%)، عفونت (8/1% در مقابل 4/7%) و خونریزی (صفر در مقابل 6/3%) به طور غیر معنی داری در بیماران گروه اول کمتر رخ داد(05/0<P). هماتوم (3/7% در مقابل 6/3%) در بیماران دوم کمتر رخ داد(33/0=P) هموتوراکس، پنوموتوراکس، مهاجرت کاتتر و انسداد در هیچ کدام از بیماران رخ نداد. در گروه دوم دو مورد (6/3%) مرگ رخ داد که به دلیل بیماری زمینه ای بوده است.