مکمل سلنیم در بیماران بدحال: مرور سیستماتیک

Abstract

بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مستعد استرس اکسیداتیو هستند. آنتی اکسیدان هایی مانند سلنیم ممکن است فوایدی برنتایج بالینی این بیماران داشته باشند. مطالعات و همچنین مطالعات مرور سیستماتیک نتایج ضد و نقیضی گزارش کرده اند. هدف از مطالعه حاضر مرور سیستماتیک و به روزرسانی بررسی اثربخشی مکمل سلنیم بر برخی از نتایج بالینی در بیماران بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه(ICU) می باشد. مواد و روش‌ها: مرور سیستماتیک از ابتدا تا آوریل 2020 در پایگاه های PubMed, Cochrane’s library, ISI web of Science, Scopus, Ovid برای یافتن مطالعات کارآزمایی بالینی در زمینه اثر سلنیم بر بقا، طول مدت بستری در بیمارستان وICU، طول مدت وابستگی به ونتیلاتور، بروز عفونت و نارسایی حاد کلیه و سطح کراتینین سرم انجام شد. یافته‌ها: از 1394 مقاله مستخرج در مرحله اول، پس از حذف مقالات مشابه، 24 کارآزمایی بالینی معیار بررسی جهت متاآنالیز را داشتند. مکمل یاری وریدی سلنیم اثری بر هیچ یک از نتایج مورد بررسی نداشت (0.05p>). نتایج آنالیز زیرگروه ها نشان داد که مکمل یاری با دوز بالاتر از 1000 میکروگرم در روز طول مدت بستری در ICU را به میزان 4.48 برابر افزایش می دهد (95%CI=-0.5, 9.46). مکمل یاری وریدی با سلنیم در شروع و ادامه با دوز کمتر از 1000 میکروگرم در روز بروز نارسایی حاد کلیه را به میزان 76% و 45% (به ترتیب) کاهش می دهد (p-value=0.02, p-value=0.05).